Judith Weir

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Judith Weir
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1954
Cambridge

Pochodzenie

szkockie

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytorka

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Strona internetowa

Judith Weir (ur. 11 maja 1954 w Cambridge[1][2]) – brytyjska kompozytorka pochodzenia szkockiego[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała prywatnie u Johna Tavenera[1][2], następnie uczyła się muzyki komputerowej u Barry’ego Vercoe w Massachusetts Institute of Technology (1973)[2]. W latach 1973–1976 uczęszczała na kurs kompozycji u Robina Hollowaya w King’s College w Cambridge[1][2]. W 1975 roku uczestniczyła w letnim kursie muzycznym u Gunthera Schullera i Oliviera Messiaena w Tanglewood[1][2]. Była kompozytorką-rezydentką w Southern Arts Association (1976–1979) i Royal Scottish Academy of Music and Drama (1988–1991)[1]. Od 1979 do 1982 roku wykładała na University of Glasgow[1][2]. W latach 1983–1985 była stypendystką Trinity College w Cambridge[1][2]. Od 1995 do 1997 roku pełniła funkcję Fairbairn Composer in Association przy City of Birmingham Symphony Orchestra[1][2]. W latach 1995–2000 była dyrektorką artystyczną Spitalfields Festival w Londynie[1].

Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1995)[1]. W 1997 roku otrzymała Stoeger Prize, przyznawaną przez Lincoln Center[1]. W 2014 roku objęła po Peterze Maxwellu Daviesie funkcję Master of the Queen’s Music, stając się pierwszą w historii kobietą na tym stanowisku[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W swojej twórczości sięga zarówno po tradycyjne, jak i współczesne techniki kompozytorskie[2]. Posługuje się często techniką heterofonii i ostinata, sięga także po elementy szkockiej muzyki ludowej[1]. Ważne miejsce w jej dorobku zajmują utwory sceniczne o zróżnicowanej tematyce, oparte o tak różnorodne motywy, jak klasyczny dramat chiński z epoki Yuan i średniowieczne sagi skandynawskie[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Wunderhorn (1978)
  • Isti Mirant Stella (1981)
  • The Ride Over Lake Constance (1984)
  • Sederunt Principes na orkiestrę kameralną (1987)
  • Music, Untangled (1991, wersja zrewid. 1992)
  • Heroic Strokes of the Bow (Heroische Bogenstriche) (1992)
  • Forest (1995)
  • Koncert fortepianowy (1996–1997)
  • Certum ex Incertis (1998)
  • The Welcome Arrival of Rain (2001)

Utwory kameralne

  • Out of the Air na flet, obój, klarnet, róg i fagot (1975)
  • Harmony and Invention na harfę (1978, wersja zrewid. 1980)
  • King Harald Sails to Byzantium na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian i marimbę (1979)
  • Pas de Deux na skrzypce i obój (1980)
  • Several Concertos na flet, wiolonczelę i fortepian (1980)
  • Sonata wiolonczelowa (1980)
  • Music for 247 Strings na skrzypce i fortepian (1981)
  • Śpij Dobrze (Pleasant Dreams) na kontrabas i taśmę (1983)
  • A Serbian Cabaret na skrzypce, altówkę, wiolonczelę i fortepian (1984)
  • Sketches from a Bagpiper’s Album na klarnet i fortepian (1984)
  • The Bagpiper’s String Trio na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1985)
  • Airs from Another Planet na flet, obój, klarnet, fagot, róg i fortepian (1986)
  • Gentle Violence na flet piccolo i gitarę (1987)
  • Mountain Airs na flet, obój i klarnet (1988)
  • Distance and Enchantment na fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1989)
  • Kwartet smyczkowy (1990)
  • I Broke Off a Golden Branch na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, kontrabas i fortepian (1991)
  • El Rey de Francia na skrzypce, altówkę, wiolonczelę i fortepian (1993)
  • Musicians Wrestle Everywhere na 10 wykonawców (1994)
  • Sleep Sound Ida Mornin’ na 2 skrzypiec (1995)
  • The Story Behind the Song is Forgotten na flet, obój, klarnet, fortepian, wiolonczelę i perkusję (1997)
  • Trio fortepianowe (1997–1998)
  • Free Standing Flexible Structure na zespół kameralny (1998)
  • Unlocked na wiolonczelę (1998)

Utwory fortepianowe

  • An Mein Klavier (1980)
  • The Art of Touching the Keyboard (1983)
  • Michael’s Strathspey (1985)
  • Ardnamurchan Point na 2 fortepiany (1990)
  • Roll Off the Ragged Rocks of Sin (1992)
  • The King of France (1993)

Utwory organowe

  • Wild Mossy Mountains (1982)
  • Ettrick Banks (1985)

Utwory wokalno-instrumetalne

  • 25 Variations na sopran i 6 instrumentalistów (1976)
  • Black Birdsong na baryton, flet, obój, skrzypce i wiolonczelę (1977)
  • Scotch Minstrelsy na tenora lub sopran i fortepian (1982)
  • Ascending Into Heaven na chór i organy (1983)
  • llluminare, Jerusalem (Jerusalem, Rejoice for Joy) na chór i organy (1985)
  • Songs from the Exotic na głos średni i fortepian (1987)
  • Lovers, Learners, and Libations na mezzosopran, tenora, baryton i zespół instrumentów dawnych (1987)
  • A Spanish Liederbooklet na sopran i fortepian (1988)
  • Missa del Cid na chór i recytatora (1988)
  • The Romance of Count Arnaldos na sopran i 5 instrumentalistów (1989)
  • Don’t Let That Horse na sopran i róg (1990)
  • Ox Mountain Was Covered by Trees na sopran, kontratenora, baryton i orkiestrę (1990); także wersja na sopran, kontratenora i fortepian (1997)
  • On Buying a Horse na głos średni i fortepian (1991)
  • The Alps na sopran, klarnet i altówkę (1992)
  • Broken Branches na sopran, fortepian i kontrabas (1992)
  • 2 Human Hymns na chór i organy (1994)
  • Our Revels Now Are Ended na głosy żeńskie i zespół kameralny (1995)
  • Moon and Star na chór i orkiestrę (1995)
  • Sanctus na chór i orkiestrę (1995)
  • Horse d’oeuvres na mezzosopran i orkiestrę (1996)
  • Ständchen na baryton i fortepian (1997)
  • Storm for Youth na chór i zespół kameralny (1997)
  • My Guardian Angel na chór i publiczność (1997)
  • Natural History na sopran i orkiestrę (1998)
  • All the Ends of the Earth na chór, 3 perkusistów i harfę (1999)

Opery

  • King Harald’s Saga na sopran solo (1979)
  • opera dziecięca The Black Spider (1984, wyst. Canterbury 1985)
  • dramat muzyczny The Consolations of Scholarship na sopran i zespół kameralny (1985)
  • Night at the Chinese Opera (1986–1987, wyst. Cheltenham 1987)
  • opera taneczna Heaven Ablaze in His Breast na chór, 2 fortepiany i 8 tancerzy (1989)
  • The Vanishing Bridegroom (wyst. Glasgow 1990)
  • Popular Tales of the West Highlands (1990, wyst. Glasgow 1990)
  • opera telewizyjna Scipio’s Dream (wyk. telewizja BBC 1991)
  • Blond Eckbert (1993, wyst. Londyn 1994)
  • opera telewizja Armida (wyk. telewizja BBC 2005)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 125. ISBN 978-83-224-0935-0.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3886–3887. ISBN 0-02-865571-0.
  3. ↑ Andrew Palmer: Encounters with British Composers. Woodbridge: The Boydell Press, 2015, s. 445. ISBN 978-1-78327-070-5.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Judith_Weir&oldid=70496106”