Juho Olkinuora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juho Olkinuora
Ilustracja
Juho Olkinuora w barwach SaiPa (2016)
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1990
Helsinki

Obywatelstwo

Finlandia

Wzrost

190 cm

Pozycja

bramkarz

Uchwyt

lewy

Informacje klubowe
Klub

Servette Genewa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2022 hokej na lodzie
(turniej mężczyzn)

Juho Olkinuora (ur. 4 listopada 1990 w Helsinkach) – fiński hokeista, reprezentant Finlandii, olimpijczyk.

Syn dziennikarza Hannu Olkinuory (1950-2021, dziennikarz) i Hilkk (ur. 1948, pisarka, dziennikarka duchowna)[1]. Niekiedy wymieniany pod imieniem Jussi[2].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu Tappara Tampere, w którym rozwijał karierę w zespołach juniorskich. Potem przez sezon grał w lidze juniorskiej 18U AAA, po czym przez dwa sezony był zawodnikiem juniorów HIFK Hockey w rodzinnych Helsinkach. W 2010 po raz drugi wyjechał do USA i przez rok był zawodnikiem Sioux Falls Stampede w lidze USHL, a od 2011 bronił barw drużyny University of Denver w rozgrywkach akademickich NCAA. W kwietniu 2013 podpisał kontrakt wstępujący do rozgrywek NHL z klubem Winnipeg Jets[3]. Od tego czasu jednak przez trzy kolejne sezony występował zespołach farmerskich z lig AHL i ECHL. We wrześniu 2016 został zawodnikiem fińskiego zespołu SaiPa, podpisując terminowy kontrakt do grudnia 2016[4]. Wtedy związał się z klubem JYP[5], gdzie w maju 2017 przedłużył kontrakt o rok[6]. Rok potem, w kwietniu 2018 przeszedł do Pelicans[7]. W maju 2019 został zawodnikiem rosyjskiego klubu Admirał Władywostok w rozgrywkach KHL[8][9]. W czerwcu 2020 przeszedł do Mietałłurga Magnitogorsk[10]. Na początku fazy play-off sezonu 2021/2022 w marcu 2022 odszedł z klubu[11]. Od czerwca 2022 formalnie był zawodnikiem Detroit Red Wings z NHL[12]. Od początku sezonu 2022/2023 występował w zespole famerskim, Grand Rapids Griffins, w lidze American Hockey League, w barwach którego rozegrał 15 spotkań, a na początku lutego 2023 został wolnym graczem[13]. Wtedy został zaangażowany w szwedzkim klubie Brynäs IF[14]. Po sezonie 2022/2023 odszedł z tego klubu[15].

W lipcu 2023 przeszedł do Pelicans[16], a w grudniu tego roku do szwajcarskiego Servette Genewa[17].

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata edycji 2019, 2021, zimowych igrzysk olimpijskich 2022.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne
  • Jr. A SM-liiga (2009/2010):
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji średniej goli straconych na mecz: 2,15
  • NCAA (WCHA) (2011/2012):
    • Skład gwiazd pierwszoroczniaków
  • NCAA (2012/2013):
    • Skład gwiazd akademików (WCHA)
    • Drugi skład gwiazd (WCHA)
    • Drugi skład gwiazd Amerykanów (Zachód)
  • Liiga (2018/2019)[18]:
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji skuteczności interwencji w sezonie zasadniczym: 91,71%
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji skuteczności interwencji w fazie play-off: 94,62%
    • Drugie miejsce w klasyfikacji średniej straconych goli na mecz w fazie play-off: 1,67
  • KHL (2020/2021):
    • Drugie miejsce w klasyfikacji skuteczności interwencji w sezonie zasadniczym: 93,5%
    • Piąte miejsce w klasyfikacji średniej goli straconych na mecz w sezonie zasadniczym: 1,90
  • Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2021 (elita)[19]:
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji średniej goli straconych na mecz w turnieju: 1,39
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji liczby meczów bez straty gola w turnieju: 1
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji skuteczności interwencji w turnieju: 94,25%
    • Skład gwiazd turnieju[20]
  • Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2022 (elita):
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji średniej goli straconych na mecz w turnieju: 1,11
    • Drugie miejsce w klasyfikacji skuteczności interwencji w turnieju: 94,83%
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji liczby meczów bez straty gola w turnieju: 4
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji liczby obronionych strzałów w turnieju: 164[21]
    • Skład gwiazd turnieju
    • Najlepszy bramkarz turnieju
    • Najbardziej Wartościowy Zawodnik (MVP)[22]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hilkka Olkinuora: "Nyt elämä virtaa jo paremmin" | Anna.fi [online], anna.fi [dostęp 2021-02-05] (fiń.).
  2. Leijonien maalivahti Juho Olkinuora on mestari tutustumaan uusiin kavereihin: tässä ovat hänen vinkkinsä sopeutumiseen - Urheilu | HS.fi [online], hs.fi [dostęp 2021-02-05] (fiń.).
  3. Jets agree to terms with Juho Olkinuora | NHL.com [online], nhl.com [dostęp 2021-01-21] (ang.).
  4. Maalivahti Jussi Olkinuora SaiPaan | SaiPa [online], saipa.fi [dostęp 2021-01-21] (ang.).
  5. JYP palkkasi maalivahdin - JYP Jyväskylä [online], jypliiga.fi [dostęp 2021-01-21] (fiń.).
  6. Olkinuora ja Kuukka jatkavat, Ossi Ikonen JYPiin - JYP Jyväskylä [online], jypliiga.fi [dostęp 2021-01-21] (fiń.).
  7. Maalivahti Olkinuora ja huippulupaus Ylönen Pelicansiin | Pelicans [online], pelicans.fi [dostęp 2021-01-21] (ang.).
  8. Leijonavahti Olkinuora siirtyy KHL-seura Admiral Vladivostokiin | Yle Urheilu | yle.fi [online], yle.fi [dostęp 2021-01-21] (fiń.).
  9. Голкипер сборной Финляндии Юсси Олкинуора перешёл в «Адмирал» - Чемпионат [online], championat.com [dostęp 2021-02-05] (ros.).
  10. Юхо Олкинуора в «Металлурге» - Новости клуба - официальный сайт ХК «Металлург» (Магнитогорск) [online], metallurg.ru [dostęp 2021-01-21] (ros.).
  11. Юхо Олкинуора покидает «Металлург» - Новости клуба - официальный сайт ХК «Металлург» (Магнитогорск) [online], metallurg.ru [dostęp 2024-04-23] (ros.).
  12. Red Wings Sign Finnish Goalie Olkinuora [online], detroithockeynow.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  13. Grand Rapids Griffins | JUSSI OLKINUORA DEPARTS FOR EUROPE [online], griffinshockey.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  14. Brynäs recruits Finland's World Cup gold goalkeeper Jussi Olkinuora [online], tellerreport.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  15. https://www.riedia.com/article/en/relegation-eleven-players-leave-bryn%C3%A4s-2023-04-06/
  16. Jussi Olkinuora klar för Pelicans [online], hockeysverige.se [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  17. Until the end of the season - Goalie Jussi Olkinuora joins GSHC [online], ch/index.php [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  18. Liiga [online], liiga.fi [dostęp 2024-04-23] (fiń.).
  19. https://www.iihf.com/pdf/748/ihm748000_85a_48_0
  20. https://www.iihf.com/pdf/748/ihm748000_98_1_0
  21. https://www.iihf.com/pdf/749/ihm749000_85a_48_0
  22. Derek O'Brien: Olkinuora MVP, All-Stars named. iihf.com, 2022-05-29. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]