Jurij Kiełdysz
Imię i nazwisko |
Jurij Wsiewołodowicz Kiełdysz |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Jurij Wsiewołodowicz Kiełdysz, ros. Юрий Всеволодович Келдыш (ur. 16 sierpnia?/29 sierpnia 1907 w Petersburgu, zm. 11 grudnia 1995 w Moskwie) – rosyjski muzykolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny naukowców, był bratem matematyka i mechanika Mstisława Kiełdysza[1]. W latach 1926–1932 był działaczem organizacji Rossijskaja Assocyjacyja Proletarskich Muzykantow, przejmując jej ideę sztuki dla mas poświęcił się działaniom na rzecz upowszechniania wiedzy o muzyce[1]. Od 1927 do 1930 roku studiował w Konserwatorium Moskiewskim u Michaiła Iwanowa-Borieckiego, następnie w latach 1930–1950 był wykładowcą tej uczelni[1][2]. W 1940 roku uzyskał stopień kandydata nauk na podstawie rozprawy Oczerki po istorii russkoj muzyki sieriediny XIX wieka, w 1947 roku obronił doktorat na podstawie dysertacji Chudożestwiennoje mirowozzrienije Stasowa[1][2]. W 1948 roku został profesorem Konserwatorium Moskiewskiego[1][2]. W latach 1950–1957 wykładał w Konserwatorium Leningradzkim[1], od 1955 do 1957 roku pełnił też funkcję dyrektora leningradzkiego instytutu teatru i muzyki[1][2]. Od 1946 do 1950 roku był pracownikiem instytutu historii sztuki Akademii Nauk ZSRR[1]. W latach 1961–1974 kierował wydziałem muzyki narodów ZSRR przy radzieckim ministerstwie kultury[1]. Był redaktorem naczelnym czasopisma „Sowietskaja Muzyka” (1957–1960)[1][2].
Należał do czołowych rosyjskich muzykologów czasów ZSRR[2], zasłużył się jako historyk muzyki i organizator przedsięwzięć naukowych[1]. W latach 1973–1982 był redaktorem Muzykalnej encykłopiedii w 6 tomach[1][2] – pierwszego w literaturze radzieckiej szeroko zakrojonego kompendium muzycznego, zawierającego hasła osobowe i rzeczowe[1]. W swoich badaniach zajmował się historią muzyki rosyjskiej, szczególnie twórczością kompozytorów tzw. Potężnej Gromadki i publicystyką Władimira Stasowa, przygotował liczne edycje źródłowe zabytków rosyjskiej muzyki dawnej[1]. W analizie historii muzyki zwracał uwagę na jej powiązanie z innymi dziedzinami sztuki i szerokim tłem społeczno-kulturalnym danej epoki, w procesie rozwojowym muzyki zgodnie z metodologią narzucaną przez marksizm-leninizm doszukiwał się „elementów postępowych”[1].
Pochowany na Cmentarzu Dońskim w Moskwie[3].
Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]
(na podstawie materiałów źródłowych[2])
- Romansowaja lirika Musorgskogo (Moskwa 1933)
- Russkaja kłassiczeskaja muzyka (Moskwa 1945, wydanie 2. poszerzone Moskwa 1960)
- Istorija russkoj muzyki (3 tomy, Moskwa 1947–1954)
- Oczerki po istorii russkoj muzyki 1790–1825 (wspólnie z M. Druskinem, Leningrad 1956)
- La musique russen en XIXe siècle (Neuchâtel 1958)
- Russkaja sowietskaja muzyka (1958)
- Kritika i żurnalistika. Izbrannyje statji (Moskwa 1963)
- Russkaja muzyka XVIII wieka (Moskwa 1965)
- 100 let Moskowskoj konsierwatorii (Moskwa 1966)
- Rachmaninow i jego wriemia (Moskwa 1973)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 74–75. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1843. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ Московский некрополь. КЕЛДЫШ Юрий (Георгий) Всеволодович (1907 – 1995)
- ISNI: 0000000108908900
- VIAF: 41828734
- LCCN: n81108869
- GND: 129159417
- LIBRIS: tr573tdc3zr110b
- BnF: 10128577n
- SUDOC: 076776670
- NKC: jx20061209044
- NTA: 128945133
- BIBSYS: 90393032
- CiNii: DA01040113
- PLWABN: 9810692873305606
- NUKAT: n94000238
- J9U: 987007299993105171
- LNB: 000028054
- CONOR: 123033443
- ΕΒΕ: 91715
- LIH: LNB:V*117267;=BK
- RISM: people/41022644
- WorldCat: lccn-n81108869