K-S 5 „U Potoka”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ciężki schron bojowy K-S 5 „U Potoka” podejście do schronu

K-S 5 „U Potoka” - ciężki schron bojowy w Dolinie Morawy

Schron położony jest ok. 400 m na wschód od rzeki Morawy. Zbudowany był w II klasie odporności co oznacza odpowiednio: grubość stropu 200 cm, grubość ścian od strony nieprzyjaciela 225 cm, grubość ścian tylnych 100 cm. Grubość dzwonów pancernych - 20 cm. Dodatkowo od strony nieprzyjaciela ułożona była zapora kamienna o szerokości 400 cm przysypana ziemią.

Uzbrojenie schronu[edytuj | edytuj kod]

Łącznie uzbrojenie schronu stanowiły 2 działa przeciwpancerne, 7 ciężkich karabinów maszynowych oraz 7 ręcznych karabinów maszynowych.

Załogę schronu stanowiło 37 żołnierzy. W 1938 roku schron był w pełni ukończony i wyposażony w uzbrojenie. W wyniku układu z Monachium został rozbrojony i przekazany Niemcom.

Losy powojenne[edytuj | edytuj kod]

W okresie powojennym schron został zdewastowany - wyrwano między innymi kopuły pancerne. Rekonstrukcja schronu rozpoczęta została przez „Klub vojenské historie KRALKA” w roku 1994. W tym czasie oczyszczono okolice schronu, przygotowano ekspozycje wewnętrzną oraz zamontowano dwie makiety dzwonów pancernych. Udało się także odnowić i zamontować w jednej z izb bojowych działo przeciwpancerne.

Stan aktualny[edytuj | edytuj kod]

Aktualnie schron ma status muzeum, którym opiekuje się „Klub vojenské historie Kralka”. Obiekt i otoczenie utrzymane są w bardzo dobrym stanie. Przy schronie można obejrzeć także zapory przeciwczołgowe typu jeż.

Obiekt jest okresowo udostępniany dla turystów. Dojście z Doliny Morawy jest oznakowane tablicami informacyjnymi. Należy przejść około 800 m, z czego kilkaset metrów po betonowym fundamencie dawnej zapory przeciwpancernej.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]