Karl Leonhard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Karl Leonhard (ur. 21 marca 1904 w Edelsfeld, zm. 23 kwietnia 1988 w Berlinie) – niemiecki lekarz psychiatra, uczeń i współpracownik Karla Kleista, kontynuator szkoły psychiatrycznej Carla Wernickego, autor klasyfikacji endogennych zaburzeń psychotycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do Humanistisches Gymnasium w Weiden. Studiował medycynę na Uniwersytecie Fryderyka i Aleksandra w Erlangen, Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie oraz Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W 1936 został ordynatorem kliniki psychiatrycznej Uniwersytetu Johanna Wolfganga Goethego we Frankfurcie nad Menem. W 1937 roku habilitował się. Po wojnie do 1957 pracował w Erfurcie, następnie przeniósł się do Berlina (wschodniego) i objął klinikę psychiatrii szpitala Charité. W 1969 przeszedł na emeryturę.

Prace Leonharda początkowo znane były jedynie w niemieckim obszarze językowym, co zmieniło się po przetłumaczeniu w 1979 jego monografii na angielski[1].

W 1984 został odznaczony Orderem „Gwiazda Przyjaźni między Narodami”[2].

W 1995 ukazała się jego autobiografia. Myśl naukową Karla Leonharda popularyzuje towarzystwo naukowe Wernicke-Kleist-Leonhard-Gesellschaft[3].

Klasyfikacja Leonharda[edytuj | edytuj kod]

Leonhard, na podstawie prac Kleista i własnych badań, zaproponował następujący podział psychoz:

psychozy fazowe bez psychoz cykloidalnych

  • choroba maniakalno-depresyjna
  • czysta melancholia i czysta mania
    • czysta melancholia
    • czysta mania
  • czyste depresje i czyste euforie
    • czyste depresje
      • depresja agitowana (niem. gehetzte Depression)
      • depresja hipochondryczna
      • depresja samoudręczająca (niem. selbstquälerische Depression)
      • depresja podejrzliwa (niem. argwöhnische Depression)
      • depresja apatyczna
    • czyste euforie
      • euforia nieproduktywna
      • euforia hipochondryczna
      • euforia egzaltowana
      • euforia konfabulacyjna
      • euforia obojętna

psychozy cykloidalne

  • psychoza lękowo-ekstatyczna (niem. Angst-Glücks-Psychose)
  • psychoza splątaniowa z pobudzeniem-zahamowaniem (niem. erregt-gehemmte Verwirrtheitspsychose)
  • psychoza ruchowa hiperkinetyczno-akinetyczna (niem. hyperkinetisch-akinetische Motilitätspsychose)

schizofrenie nieukładowe

  • parafrenia afektywna
  • katafazja (schizofazja)
  • katatonia okresowa

schizofrenie układowe

  • proste schizofrenie układowe
    • katatonie układowe
      • katatonia parakinetyczna
      • katatonia manieryczna
      • katatonia proskinetyczna
      • katatonia negatywistyczna
      • katatonia mutystyczna
      • katatonia wymowna
    • hebefrenie układowe
      • wesołkowata
      • ekscentryczna
      • płytka
      • autystyczna
    • parafrenie układowe
      • hipochondryczna
      • fonemiczna
      • rozkojarzeniowa
      • fantastyczna
      • konfabulacyjna
      • ekspansywna
  • złożone schizofrenie układowe
    • złożone katatonie układowe
    • złożone hebefrenie układowe
    • złożone parafrenie układowe

katatonie wieku dziecięcego
schizofrenie wieku dziecięcego.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Über kapillarmikroskopische Untersuchungen bei zirkulären und schizophrenen Kranken und über die Beziehungen der Schlingenlänge zu bestimmten Charakterstrukturen. Halle: Marhold, 1928
  • Die defektschizophrenen Krankheitsbilder. Ihre Einteilung in zwei klinisch und erbbiologisch verschiedene Gruppen und in Unterformen vom Charakter der Systemkrankheiten. Leipzig: Thieme, 1936
  • Involutive und idiopathische Angstdepression in Klinik und Erblichkeit. Leipzig: Thieme, 1937
  • Aufteilung der endogenen Psychosen und ihre differenzierte Ätiologie. Berlin: Akademie-Verlag, 1957
  • Zur Frage des spezifischen Ausfalls nach Leukotomie. Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde 186, (4), S. 317-322, 1964
  • Individualtherapie der Neurosen. Jena: G. Fischer Verlag, 1965
  • Bedeutende Persönlichkeiten in ihren psychischen Krankheiten. Beurteilung nach ihren eigenen Schriften und Briefen. Berlin: Akademie Verlag, 1988
  • Meine Person und meine Aufgaben im Leben. Hildburghausen: Verlag Frankenschwelle H.-J. Sailer, 1995

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Brendan T. Carroll. Images In Psychiatry: Karl Leonhard, 1904–1988. „American Journal of Psychiatry”. 155 (10), s. 1309, 1998. DOI: 10.1176/ajp.155.10.1309. 
  2. Neues Deutschland”, 06.03.1984, s. 2
  3. Witryna internetowa Towarzystwa Wernicke-Kleist-Leonhard. [dostęp 2016-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-22)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Julian Schwarz: Leonhard, Karl. Biographical Archive of Psychiatry, 2015. [dostęp 2016-10-08].