Kartingowy Puchar Pokoju i Przyjaźni
 Zawody w Berlinie 1964 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dyscyplina | |
| Data założenia |
1964 |
| Data rozwiązania |
1989 |
Puchar Pokoju i Przyjaźni, także Puchar Krajów Demokracji Ludowej i Puchar Przyjaźni Krajów Socjalistycznych – cykl wyścigów kartingowych, odbywający się wśród zawodników państw socjalistycznych w latach 1964–1989.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W ramach pucharu wyłaniano mistrza wśród kierowców i narodów. Pierwsza edycja cyklu odbyła się w 1964 roku, a wzięli w niej udział zawodnicy polscy, radzieccy, węgierscy i wschodnioniemieccy. Odbyły się wówczas trzy eliminacje (w NRD, Polsce i na Węgrzech). W pierwszych latach puchar zdominowali zawodnicy NRD, których gokarty były napędzane przez silniki MZ o pojemności 125 cm³[1]. Pierwszym mistrzem został Winfried Parthum[2]. Podczas zawodów w Szegedzie w 1968 roku śmiertelnemu wypadkowi uległ Klaus Schuring, któremu przyznano pośmiertnie tytuł mistrzowski[3].
Do początku lat 70. tytuły dzielili między sobą kierowcy z NRD i ZSRR. W 1970 roku w zawodach zadebiutowała Czechosłowacja, która już rok później zdobyła mistrzostwo narodów, a kierowcy z tego kraju sześć razy z rzędu byli mistrzami w klasyfikacji kierowców[4]. W sezonie 1974 w cyklu zadebiutowała Bułgaria, a w 1980 Rumunia[5]. Puchar organizowano do 1989 roku[6].
Mistrzowie[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Kierowca | Naród |
|---|---|---|
| 1964 |  Winfried Parthum
|
NRD
|
| 1965 | Horst Winzler
|
NRD
|
| 1966 | 
|
NRD
|
| 1967 |  Aleksandr Safonow
|
NRD
|
| 1968 | Klaus Schuring
|
ZSRR
|
| 1969 | Aleksandr Safonow
|
ZSRR
|
| 1970 | Horst Winzler
|
NRD
|
| 1971 | Jürgen Koch
|
 Czechosłowacja
|
| 1972 |
|
Czechosłowacja
|
| 1973 | František Dykast
|
Czechosłowacja
|
| 1974 | Z. Kyselý
|
Czechosłowacja
|
| 1975 | František Dykast
|
ZSRR
|
| 1976 | Pavel Kyselý
|
ZSRR
|
| 1977 | Milan Šimák
|
Czechosłowacja
|
| 1978 | Milan Šimák
|
Czechosłowacja
|
| 1979 | Piotr Buszłanow
|
ZSRR
|
| 1980 | Piotr Buszłanow
|
ZSRR
|
| 1981 | Piotr Buszłanow
|
ZSRR
|
| 1982 | Piotr Buszłanow
|
ZSRR
|
| 1983 | Josef Kopecký
|
Czechosłowacja
|
| 1984 |
|
|
| 1985 |
|
|
| 1986 |
|
|
| 1987 |
|
|
| 1988 |
|
|
| 1989 |
|
|
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wasiński 1986 ↓, s. 39.
- ↑ Wasiński 1986 ↓, s. 187.
- ↑ Wasiński 1986 ↓, s. 62.
- ↑ Wasiński 1986 ↓, s. 188.
- ↑ Wasiński 1986 ↓, s. 89, 119.
- ↑ Dmitrij Kabanow: Картинг в СССР: как увлечение американских лётчиков стало массовым DIY-хобби в Советском Союзе. habr.com, 2019-03-17. [dostęp 2020-03-09]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roman Wasiński: Rozwój kartingu w Polsce. Warszawa: WKiŁ, 1986. ISBN 83-206-0593-8.