Kenwood TS-520

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
TRIO TS-520S wyprodukowany w 1977, mikrofon MC-35S
Wnętrze TS-520S, widok z góry, widoczny zainstalowany filtr kwarcowy SSB (YG-3395C)
Tył radiostacji TS-520S, widoczne gniazda: anteny, uziemienia, zasilania napięciem sieciowym 220V, napięciem stałym 13,8V, tabliczka znamionowa, przełączniki, bezpieczniki, gniazda wejściowe i wyjściowe oraz gniazda dodatkowych urządzeń (tranwerter, głośnik, VFO)

Kenwood TS-520[1] – radiostacja krótkofalowa zaprojektowana i produkowana przez japońską firmę Kenwood od połowy lat 70. do końca lat 80. XX w. Radiostacja przeznaczona jest do przeprowadzania łączności z wykorzystaniem fal radiowych przez krótkofalowców amatorów w przydzielonych radioamatorom pasmach częstotliwości przez IARU. Kenwood TS-520 pracuje w czterech pasmach amatorskich, w zakresie od 1.8 MHz do 29,7 MHZ[2]. Kenwood TS-520 uważany jest w środowisku krótkofalarskim za jeden z najbardziej popularnych i niezawodnych transceiverów, obecnie nadal są używane cenione przez radioamatorów[3],[4]. Wcześniejsze transceivery produkowano wyłącznie jako urządzenia lampowe, TS-520 był produkowany z zastosowaniem tylko trzech lamp elektronowych oraz dużej ilości elementów półprzewodnikowych, stąd często określano go jako „hybryda” (lampowo/tranzystorowy)[3]. Transceiver Kenwood TS-520 zaprojektowany został przez firmę Trio Corporation (Kenwood) pod koniec lat siedemdziesiątych, jako urządzenie hybrydowe, tj. z wykorzystaniem lamp elektronowych oraz tranzystorów. TS-520 wyposażony jest w trzy lampy elektronowe (pentody: 1x 12BY7A, 2xS2001A (6146B), 52 tranzystory bipolarne, 19 tranzystorów FET oraz 100 diód[5]. Urządzenie posiada konstrukcję modułową, umożliwiającą łatwe wyjęcie, naprawę lub wymianę niesprawnego modułu. Urządzenie umożliwia komunikację głosową z SSB (USB lub LSB) oraz komunikację z emisją CW z wykorzystaniem telegrafii Morse'a. Maksymalna moc nadajnika wynosi 100 W PEP, radiostacja może być zasilana napięciem 110 lub 220 VAC, a także możliwość zasilania z akumulatora o napięciu 13,8&nbsp w czasie pracy w terenie. W odbiorniku zastosowano podwójną przemianą częstotliwości superheterodyna (pierwszy stopień 8.295-8.895, drugi 3.395). Ponadto radiostacja posiada: wbudowany układ VOX (VOX – automatyczne nadawanie podczas mówienia operatora, po zakończeniu mowy przejście na odbiór), kalibrator kwarcowy 25 kHz, układ RIT (precyzyjne dostrajanie odbiornika), tłumik sygnału wejściowego w. cz., wydajny ogranicznik trzasków, regulacja wzmocnienia automatyczną regulację wzmocnienia (ARW), automatyczną regulację poziomu wysterowania stopnia mocy (ang. ALC) , możliwość ograniczenia pasma przy odbiorze CW, układ kształtowania sygnału m. cz. (ang. speech processor). Po modelu TS-520 wyprodukowano następną wersję TS-520S, która posiadała dodatkowo opcję obsługi pasma 160m oraz posiadała dodatkowe wejścia i wyjście sygnału audio. Model TS-520SE to wersja powstała w odpowiedzi na konkurencyjny transceiver firmy Yaesu, Yeasu FT-101E który był tańszą wersją ekonomiczną transceiver Yeasu FT-101. Wersja TS-520SE wyróżnia od TS520S posiadaniem przełącznika wyboru dwóch filtrów do emisji CW, ten model pozbawiono możliwości: zasilania 13,8V, podłączenia transwertera na pasmo 2m, nie posiadał przełącznika załączenia zasilania żarzenia lamp elektronowych[5]. Następcą wersją rozwojową był Kenwood TS-530[3].

Wersje[edytuj | edytuj kod]

  • Kenwood TS520 – wersja podstawowa
  • Kenwood TS520S – wersja z wbudowanym zasilaczem 120/220V
  • Kenwood TS520SE – wersja ekonomiczna

Dane Techniczne[edytuj | edytuj kod]

  • Częstotliwości pracy:1,8–2,0 MHz,3,5–4,0 MHz,7,0–7,3 MHz,14,0–14,35 MHz,21,0–21,45 MHz,28,0–28,5 MHz,28,5–29,1 MHz

29,1–29,7 MHz, 15 MHz tylko odbiór radiostacji WWV

  • Emisje:SSB, CW
  • Pasma amatorskie:80 m, 40 m, 20 m, 15 m, 10 m
  • Napięcie zasilania: 120/220 VAC, 13,8 V
  • Pobór mocy: 15 A (nadawanie) 13,8 VDC, 0,6 A (5A - odbiór, zasilanie lamp + chłodzenie) 13,8 VDC
  • Wyjście antenowe:50–75 Ohm, złącze SO-239
  • Moc nadajnika: 200 W - SSB (120/220 VAC), 160 W - CW (, 120/220 VAC), 120 W - SSB (13,8 VDC), 90 W - CW (13,8 VDC)
  • Odbiornik: czułość – 0.25uV (10dB S+N/N), selektywność – SSB: 2.4 KHz (-6 dB),4.4 KHz (-60 dB), CW (opcja z filtrem CW) 500 Hz (-6 dB), 1.5 KHz (-60 dB)
  • Wymiary:333 mm × 153 mm × 335 mm,
  • Waga:16,9 kg,

Opcjonalne wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Do radiostacji zaprojektowano opcjonalne wyposażenie w postaci urządzeń zewnętrznych lub modułów:

  • DG-5 – cyfrowy wyświetlacz częstotliwości
  • TV-502S – transwerter na pasmo 2 m (144-146 MHz), moc nadawcza 16 W
  • VFO-520S – dodatkowe, zewnętrzne VFO
  • SM-220 – wielofunkcyjny monitor sygnału transmisji, wyposażony w oscyloskop 10 MHz, generator 1000/1575 Hz
  • MC-50 – mikrofon stołowy
  • MC-35S – mikrofon ręczny, dynamiczny z możliwością redukcji szumów
  • SP-520 – głośnik zewnętrzny
  • TV-506 – transwerter na pasmo 6 m (50-54 MHz), moc nadawcza 16 W
  • AT-200 – tuner antenowy, przełącznik anten
  • TL-922A – dodatkowy wzmacniacz mocy nadawczej 1000 W
  • YG-3395C – dodatkowy filtr kwarcowy CW (500 Hz,-6 dB)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ do 1986 nazwa firmy: Trio Corporation, stąd wcześniejsze modele posiadały nazwę Trio TS520
  2. ↑ Ryszard SP4LXB, TS520S, INSTRUKCJA POWSTAŁA W KLUBIE SP4PSU PRZY ZESPOLE SZKÓŁ NR.5 W SUWAŁKACH [online], radiomanual.info, s. 68 [dostęp 2024-04-17] (pol.).
  3. ↑ a b c transceivers. oldhamdave.com. [dostęp 2024-04-17]. (ang.).
  4. ↑ Ken Kemski Kemski: The Kenwood Hybrid Models. k4eaa.com. [dostęp 2024-05-15]. (ang.).
  5. ↑ a b TS520/TS520SE. oldhamdave.com. [dostęp 2024-04-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kenwood_TS-520&oldid=73785681”