Klimkowy Żleb (Durny Szczyt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klimkowy Żleb i Żleb Breuera po prawej stronie Durnego Szczytu

Klimkowy Żleb – (słow. Bachledov žľab, niem. Bachleda-Schlucht, węg. Bachleda-szakadék) – żleb w słowackich Tatrach Wysokich, w południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika[1]. Opada z Klimkowej Przełęczy do Doliny Małej Zimnej Wody, wcinając się między Durną Grań i południową grań Pośledniej Turni. Nazwę żlebu nadano dla uczczenia słynnego przewodnika tatrzańskiego – Klimka Bachledy. W Tatrach są 3 żleby jego imienia, wszystkie w słowackich Tatrach Wysokich[2].

Górna część Klimkowego Żlebu rozgałęzia się na dwa ramiona. Właściwy Klimkowy Żleb to ramię lewe (patrząc od dołu). Wyprowadza na Klimkową Przełęcz między Durnym Szczytem i Durną Turniczką. Ramię prawe to zachód wyprowadzający do górnej części Żlebu Breuera, a nim na Wyżnią Poślednią Przełączkę. Cały Klimkowy Żleb jest kamienisty i bardzo stromy. Jego dolną częścią (do Żlebu Breuera) prowadzi popularne taternickie wejście na Łomnicę – tzw. Droga Jordana[2]. Górna część Klimkowego Żlebu z progami ubezpieczona jest łańcuchami i klamrami.

Przejście Klimkowym Żlebem[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2016-03-20].
  2. a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie, przewodnik taternicki, tom XIII. Warszawa: Sport i Turystyka, reprint Sklep Podróżnika, 1967, reprint 1993.