Kościół św. Maksymiliana Kolbego w Radaczu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Maksymiliana Kolbego
A-1101 z 9.05.1961
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Radacz

Wyznanie

rzymskokatolicki

Kościół

kościół filialny

Parafia Matki Bożej Różańcowej w Parsęcku

Wezwanie

Maksymilian Kolbe

Wspomnienie liturgiczne

14 sierpnia

Położenie na mapie gminy Borne Sulinowo
Mapa konturowa gminy Borne Sulinowo, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Maksymiliana Kolbego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Maksymiliana Kolbego”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Maksymiliana Kolbego”
Położenie na mapie powiatu szczecineckiego
Mapa konturowa powiatu szczecineckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Maksymiliana Kolbego”
Ziemia53°42′32,4″N 16°32′16,7″E/53,709000 16,537972
Strona internetowa

Kościół w Radaczu – szachulcowy, poewangelicki kościół pod wezwaniem świętego Maksymiliana Maria Kolbego we wschodniej części[2] wsi Radacz w gminie Borne Sulinowo, nad jeziorem Radacz. Zbudowany w latach 1742-44[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół zbudowany w latach 1742-22[3] przez generała porucznika Henninga Aleksandra von Kleista jako dar wotywny za zwycięstwo pod Małujowicami w 1741 roku[4] w czasie pierwszej wojny śląskiej (1740 – 1742)[2].

Pierwotnie był to kościół protestancki[3] (ewangelicki[4]) i funkcję tę pełnił do zakończenia II wojny światowej[3]. Po osiedleniu się polskich przybyszów kościół użytkowany był jako magazyn PGR[3] i zdewastowany[1]. W roku 1975[4] w stanie ruiny przejęty przez kościół[3]. Dzięki proboszczowi Leonowi Dydze i mieszkańcom Radacza kościół poddano pracom konserwatorskim[1]. Została rozebrana loża kolatorska, wzmocnione zostały ściany oraz zreperowany dach[1].

Został konsekrowany 7 grudnia 1975 roku[3]. Po remoncie użytkowany zgodnie z przeznaczeniem[3]. Dawniej wokół kościoła był cmentarz[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Nieorientowany kościół ma budowę szachulcową[3] o konstrukcji słupowo-ramowej[4]. Jest to jednobryłowa budowla bez wyodrębnionego prezbiterium[4]. Kościół posiada wieżę z dachem hełmowym[4]. Pierwsza wieża była, tak jak cały kościół, szachulcowa. Podczas przebudowy powstała nowa neobarokowa[2] ceglana[2]. We wieży znajduje się neobarokowy dzwon z 1891 roku[4] odlany w ludwisarni Voss und Sohn w Szczecinie[2][4]. Obecnie nieużywany z powodu zagrożenia konstrukcji wieży[2]. Nad kościołem wznosi się jednokalenicowy dach pokryty dachówką[4]. W świątyni jest krypta, oraz empora.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Dawnej w kościele znajdowała się ambona z początków istnienia kościoła zbudowana z trzech karoc Jana III Sobieskiego i księcia Jakuba zdobytych w 1741 roku w Oławie[4]. W 1945 roku przeniesiona została do Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie[4]. Obecne wyposażenie jest współczesne, z wyjątkiem drzwi z 1744 roku[2], które zachowały się w południowej ścianie, oraz konstrukcji empory z 1744 roku złożonej z fragmentów wschodniej i północnej empory[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Kościół pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego – Stowarzyszenie Miłośników Miejscowości Radacz [online], www.radacz.bornesulinowo.pl [dostęp 2018-05-21] (pol.).
  2. a b c d e f g h i Radacz – Urząd Miejski w Bornem Sulinowie [online], www.bornesulinowo.pl [dostęp 2018-05-21] (pol.).
  3. a b c d e f g h i Radacz - Kościół pw. Błogosłowianego Maksymiliana Marii Kolbego. Atrakcje turystyczne Radacza. Ciekawe miejsca Radacza [online], www.polskaniezwykla.pl [dostęp 2018-05-20].
  4. a b c d e f g h i j k Radacz - kościół drewniany [online], www.kosciolydrewniane.pl [dostęp 2018-05-20].