Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół
Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach
A-632 z dnia 6.06.1991[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół w Dobranowicach
Państwo

 Polska

Miejscowość

32-125 Wawrzeńczyce Dobranowice nr 38

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Podwyższenia Krzyża Świętego

Wspomnienie liturgiczne

14 września

Położenie na mapie gminy Igołomia-Wawrzeńczyce
Mapa konturowa gminy Igołomia-Wawrzeńczyce, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „KościółPodwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „KościółPodwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „KościółPodwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „KościółPodwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicach”
Ziemia50°08′54,3″N 20°19′15,2″E/50,148417 20,320889
Strona internetowa

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Dobranowicachrzymskokatolicki kościół parafialny, znajdujący się w Dobranowicach w powiecie krakowskim, w gminie Igołomia-Wawrzeńczyce.

Obiekt, wraz z kaplicą, cmentarzem przykościelnym oraz ogrodzeniem, został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Geneza pierwotnego kościoła – odnotowana przez Jana Długosza jako drewniany pw. św. Krzyża sięga XIV w. (wzmiankowany w 1381 r. i 1382 r. oraz w 1400 r.). Zniszczoną w okresie reformacji świątynie wzniesiono na nowo w 1614 r. z fundacji Zuzanny i Jerzego Obalkowskich. Na przełomie XVI/XVII w. wieś Dobranowoce należała do pobliskiej parafii w Żębocin, po odbudowie kościoła parafia wznowiła działalność. Kościół został odnawiany w 1802 r. staraniem rodziny Treutlerów (Franciszka Treutlera) jednak z powodu złego stanu rozebrano go w 1886 r. Obecny wybudowano w 1887 roku staraniem ówczesnego proboszcz Władysława Kucińskiego według projektu Adalfa Jóżefa Opida (1838-1892) krakowskiego budowniczego, dzierżawcy Wronia, konsekrowany 10 lipca 1889 r. przez bpa Tomasza Kulińskiego[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Obiekt ceglany, neogotycki, orientowany, jednonawowy z prezbiterium zamkniętym trójbocznie[3]. W 1975 roku budynek otynkowano[2]. Po południowej stronie kościoła stoi prosta żelazna dzwonnica.

Wystrój i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Wyposażenie manierystyczne z pocz. XVII wieku[3]

  • freski z 1913 roku autorstwa Leona Zdziarskiego z Łęczycy[4];
  • ołtarz główny i boczny południowy – barokowe z około 1614 roku, pochodzą z wcześniejszej świątyni[2][4];
  • ołtarz boczny północny neogotycki z 1937 roku[4];
  • ambona neogotycka z przełomu XIX i XX wieku[4];
  • organy piszczałkowe z 1929 roku wybudowane przez Stefana Truszczyńskiego[4].

Kaplica cmentarna z krypta grobową[edytuj | edytuj kod]

Kaplica murowana powstała przed 1887 rokiem, czyli przed budową obecnego kościoła murowanego. Spoczywają w niej właściciele dóbr Dobranowice (Poborowice), oraz księża z parafii[2].

Cmentarz parafialny[edytuj | edytuj kod]

Założony ok. poł. XIX wieku, za kościołem i kaplicą cmentarną, stary przykościelny cmentarz zlikwidowano. Najstarszy grób (z żelaza) rodziny Treutlerów pochodzi z 1851 roku[2].

Obiekty wpisane do rejestru zabytków
kaplica cmentarna
cmentarz
wnętrze kościoła
obraz Ukrzyżowanie z XVII w.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]