Kościół Wszystkich Świętych w Sobolowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wszystkich Świętych
L.A.A.-Bo-9-Kr/34 z 21.03.1934 oraz A-157 z 6.11.1969
Kościół parafialny
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sobolów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia Wszystkich Świętych w Sobolowie

Wezwanie

Wszystkich Świętych

Wspomnienie liturgiczne

1 listopada

Położenie na mapie gminy Łapanów
Mapa konturowa gminy Łapanów, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego
Mapa konturowa powiatu bocheńskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Ziemia49°54′28,489″N 20°20′25,230″E/49,907914 20,340342

Kościół Wszystkich Świętych w Sobolowierzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Sobolowie w powiecie bocheńskim województwa małopolskiego.

Historia kościoła[edytuj | edytuj kod]

Kościół jednonawowy, drewniany, przebudowany w charakterze pseudoregionalnym, zrębowy, szalowany, kryty gontem. Zbudowany został w drugiej połowie XVI lub pierwszej połowie XVII wieku, powiększony w latach 1923–1933 staraniem ks. Michała Jeża – ówczesnego proboszcza, według projektu Bogdana Tretera. Przy nawie od zachodu otwarty przedsionek, połączony z sobotami, które obiegają cały kościół. Na wschodniej ścianie prezbiterium znajduje się Ogrójec z rzeźbami ludowymi z XX wieku. Polichromia ornamentalna, malowana przez Franciszka Przebindowskiego w 1929 roku. W prezbiterium fragmenty malowideł barokowych z XVIII wieku. Ołtarz główny barokowy, w nim Matka Boża z Dzieciątkiem w typie Śnieżnej, zapewne z początku XVII w., odnowiony w 1958 r. przez W. Kasprzyka, w 1740 r. określany jako „łaskawy”. Dwa boczne ołtarze, ołtarz w kaplicy św. Anny i ambona rokokowe z drugiej połowy XVIII wieku. Chrzcielnica marmurowa, barokowa, pochodząca z wieku XVII. Na belce tęczowej XVII/XVIII-wieczna rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego z aniołami podtrzymującymi krzyż. Trzy obrazy barokowo-ludowe z XVIII w.: Matki Boskiej Różańcowej jako pośredniczki dusz czyśćcowych, z wyobrażeniami cierpień dusz czyśćcowych[1].

Obok kościoła dzwonnica wolnostojąca, drewniana, słupowa, szalowana, zbudowana zapewne w XVII wieku. Na początku XX wieku przesunięta i ustawiona na nowej wysokiej podmurówce, odnowiona w 1997. Dzwony: jeden gotycki z 1510 roku i dwa odlane w 1960 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]