Kościół i klasztor pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Łęczycy
 83-V-7 oraz 70 z dnia 5.06.1946 oraz 26.07.1967
| |||||||||
| kościół klasztorny bernardynów | |||||||||
 widok ogólny | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Łęczyca, ulica Poznańska 18a | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Łęczycy  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu łęczyckiego  | |||||||||
 52°03′41,393″N 19°12′03,212″E/52,061498 19,200892
| |||||||||
Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Łęczycy to barokowa, jednonawowa świątynia. Posługują tu OO. Bernardyni.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Inicjatywa uformowania kościoła i klasztoru w Łęczycy wyszła od Doroty Piwowskiej, która w 1632 r. zaprosiła Bernardynów na grunt przy łęczyckiej Bramie Poznańskiej. Lista fundatorów jest bardzo długa. Dzięki nim bracia ukończyli w latach 1636 – 43 budowę jednonawowego kościoła. Poświęcenia dokonano w 1652 r. Pierwotny wystrój był ubogi. Obecna szata wnętrza pochodzi z przełomu XVII-XVIII w. Twórcą polichromii był br. Walenty Żebrowski. Wnętrze kościoła, urządzone w duchu theatrum sacrum, jest jednym z najpiękniejszych w całej Prowincji OO. Bernardynów.
Łęczyca była podówczas ważnym miastem ze względu na sejmiki szlacheckie. Ich obrady przeniesiono z kościoła parafialnego do bernardyńskiej świątyni, co przysparzało zarówno ofiarodawców, jak i kłopotów. Dwukrotnie kościół został zbezczeszczony z powodu przelewu krwi w wyniku bójek.
W czasie powstania styczniowego zakonnicy byli bezpośrednio zaangażowani w pomoc partyzantom. To spowodowało odwetową kasatę klasztoru w 1864 r. Kościół i klasztor przeszły pod kuratelę miejscowej parafii. Po odzyskaniu niepodległości Bernardyni nie byli w stanie objąć starej placówki z powodu braku dostatecznej liczby kapłanów. Tymczasowo zadomowili się tu jezuici. Dopiero po ich rezygnacji w 1946 r. klasztor trafił do pierwszych właścicieli – ojców Bernardynów. W 1981 r. przy klasztorze została utworzona parafia.
-
Kościół około 1917–1935 -
Wnętrze świątyni
.jpg)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Klasztory bernardyńskie, pod red. H.E. Wyczawskiego, Kalwaria Zebrzydowska 1985.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Architektura I Rzeczypospolitej (województwo łęczyckie)
- Klasztory i kościoły bernardyńskie w Polsce
- Świątynie pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
- Zabytkowe klasztory katolickie w województwie łódzkim
- Zabytki nieruchome w Łęczycy
- Zabytkowe kościoły w powiecie łęczyckim
- Kościoły rzymskokatolickie w Łęczycy
- Architektura barokowa w województwie łódzkim