Kolarstwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 – omnium mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016
Kolarstwo (torowe)
Omnium mężczyzn
Złoty medal

Włochy Elia Viviani

Srebrny medal

Wielka Brytania Mark Cavendish

Brązowy medal

Dania Lasse Norman Hansen

Omnium mężczyzn na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro rozgrywany był na Rio Olympic Velodrome w dniach od 6 do 7 sierpnia.

Format[edytuj | edytuj kod]

Jest to wielobój składający się z 6 różnych konkurencji. Za zwycięstwo w każdej z 5 konkurencji (oprócz wyścigu punktowego) otrzymuje się 40 punktów, za 2. miejsce dwa punkty mniej itd. aż do miejsca 20 za każde następne miejsce zawodnik otrzymuje 1 pkt. Punkty zdobyte w wyścigu punktowym doliczane są do punktów zgormadzonych w poprzednich pięciu konkurencjach. Zwycięzcą zostaje zawodnik z największą liczbą punktów. W skład konkurencji wchodzą:

  • scratch na 15 km; zawodniczki startują razem i wygrywa ta, która pierwsza przekroczy linię mety
  • wyścig indywidualny na dochodzenie (4 km)
  • wyścig eliminacyjny; odpada ostatnia zawodniczka po każdych 2 okrążeniach
  • wyścig indywidualny na 1 km ze startu zatrzymanego
  • Okrążenie ze startu lotnego na 250 metrów
  • wyścig punktowy na 40 km

Terminarz[edytuj | edytuj kod]

Czas UTC+01:00[1]

Data Godzina Runda
14 sierpnia 2016 16:40 scratch race
17:50 wyścig indywidualny na dochodzenie
19:15 wyścig eliminacyjny
15 sierpnia 2016 10:21 wyścig indywidualny ze startu zatrzymanego
16:00 Okrążenie ze startu lotnego
17:23 wyścig punktowy

Wyniki końcowe[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Zawodnik FL PR ER IP SR TT Suma punktów
złoto Włochy Elia Viviani 28 36 40 36 38 29 207
srebro Wielka Brytania Mark Cavendish 30 38 28 30 36 32 194
brąz Dania Lasse Norman Hansen 40 40 6 32 34 40 192
4. Kolumbia Fernando Gaviria 26 22 36 34 22 41 181
5. Francja Thomas Boudat 36 32 38 20 24 22 172
6. Niemcy Roger Kluge 38 34 18 24 20 33 167
7. Australia Glenn O’Shea 34 20 22 38 30 0 144
8. Nowa Zelandia Dylan Kennett 32 30 8 40 40 -7 143
9. Holandia Tim Veldt 10 28 10 28 28 7 111
10. Kazachstan Artiom Zacharow 22 12 32 22 16 7 111
11. Hongkong Leung Chun Wing 20 16 16 26 26 1 105
12. Szwajcaria Gaël Suter 12 8 26 16 32 1 95
13. Brazylia Gideoni Monteiro 14 24 30 10 12 4 94
14. Japonia Kazushige Kuboki 18 6 34 12 10 1 81
15. Meksyk Ignacio Prado 16 14 24 8 8 3 73
16. Korea Południowa Park Sang-hoon 24 18 14 18 14 DNF DNF
17. Stany Zjednoczone Bobby Lea 8 26 20 14 18 DNF DNF
18. Belgia Jasper De Buyst 6 10 12 DNS DNF

Wyniki poszczególnych konkurencji[edytuj | edytuj kod]

Scratch[edytuj | edytuj kod]

Wyniki[2]:

Pozycja Zawodnik Strata okrążenia Punkty
1 Dania Lasse Norman Hansen 0 40
2 Niemcy Roger Kluge 0 38
3 Francja Thomas Boudat -1 36
4 Australia Glenn O’Shea -1 34
5 Nowa Zelandia Dylan Kennett -1 32
6 Wielka Brytania Mark Cavendish -1 30
7 Włochy Elia Viviani -1 28
8 Kolumbia Fernando Gaviria -1 26
9 Korea Południowa Park Sang-hoon -1 24
10 Kazachstan Artiom Zacharow -1 22
11 Hongkong Leung Chun Wing -1 20
12 Japonia Kazushige Kuboki -1 18
13 Meksyk Ignacio Prado -1 16
14 Brazylia Gideoni Monteiro -1 14
15 Szwajcaria Gaël Suter -1 12
16 Holandia Tim Veldt -1 10
17 Stany Zjednoczone Bobby Lea -1 8
18 Belgia Jasper De Buyst -1 6

Wyścig indywidualny na dochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Wyniki[3]:

Pozycja Zawodnik Czas
1 Dania Lasse Norman Hansen 4:14,982 OR 40
2 Wielka Brytania Mark Cavendish 4:16,878 38
3 Włochy Elia Viviani 4:17,453 36
4 Niemcy Roger Kluge 4:18,907 34
5 Francja Thomas Boudat 4:19,918 32
6 Nowa Zelandia Dylan Kennett 4:20,180 30
7 Holandia Tim Veldt 4:22,856 28
8 Stany Zjednoczone Bobby Lea 4:23,942 26
9 Brazylia Gideoni Monteiro 4:25,808 24
10 Kolumbia Fernando Gaviria 4:26,649 22
11 Australia Glenn O’Shea 4:28,350 20
12 Korea Południowa Park Sang-hoon 4:29,079 18
13 Hongkong Leung Chun Wing 4:29,162 16
14 Meksyk Ignacio Prado 4:29,396 14
15 Kazachstan Artiom Zacharow 4:32,503 12
16 Belgia Jasper De Buyst 4:36,246 10
17 Szwajcaria Gaël Suter 4:36,674 8
18 Japonia Kazushige Kuboki 4:39,889 6

Wyścig eliminacyjny[edytuj | edytuj kod]

Wyniki[4]:

Pozycja Zawodnik Punkty
1 Włochy Elia Viviani 40
2 Francja Thomas Boudat 38
3 Kolumbia Fernando Gaviria 36
4 Japonia Kazushige Kuboki 34
5 Kazachstan Artiom Zacharow 32
6 Brazylia Gideoni Monteiro 30
7 Wielka Brytania Mark Cavendish 28
8 Szwajcaria Gaël Suter 26
9 Meksyk Ignacio Prado 24
10 Australia Glenn O’Shea 22
11 Stany Zjednoczone Bobby Lea 20
12 Niemcy Roger Kluge 18
13 Hongkong Leung Chun Wing 16
14 Korea Południowa Park Sang-hoon 14
15 Belgia Jasper De Buyst 12
16 Holandia Tim Veldt 10
17 Nowa Zelandia Dylan Kennett 8
18 Dania Lasse Norman Hansen 6

Wyścig ze startu zatrzymanego[edytuj | edytuj kod]

Wyniki[5]:

Pozycja Zawodniczka Czas Punkty
1 Nowa Zelandia Dylan Kennett 1:00,923 40
2 Australia Glenn O’Shea 1:02,332 38
3 Włochy Elia Viviani 1:02,338 36
4 Kolumbia Fernando Gaviria 1:02,469 34
5 Dania Lasse Norman Hansen 1:02,538 32
6 Wielka Brytania Mark Cavendish 1:02,868 30
7 Holandia Tim Veldt 1:03,464 28
8 Hongkong Leung Chun Wing 1:03,730 26
9 Niemcy Roger Kluge 1:03,797 24
10 Kazachstan Artiom Zacharow 1:03,641 22
11 Francja Thomas Boudat 1:04,227 20
12 Korea Południowa Park Sang-hoon 1:04,231 18
13 Szwajcaria Gaël Suter 1:04,433 16
14 Stany Zjednoczone Bobby Lea 1:05,339 14
15 Japonia Kazushige Kuboki 1:05,498 12
16 Brazylia Gideoni Monteiro 1:05,505 10
17 Meksyk Ignacio Prado 1:05,839 8
18 Belgia Jasper De Buyst DNS

Okrążenie ze startu lotnego na 250 m[edytuj | edytuj kod]

Wyniki[6]:

Pozycja Zawodniczka Czas Punkty
1 Nowa Zelandia Dylan Kennett 12,506 40
2 Włochy Elia Viviani 12,660 38
3 Wielka Brytania Mark Cavendish 12,793 36
4 Dania Lasse Norman Hansen 12,832 34
5 Szwajcaria Gaël Suter 12,981 32
6 Australia Glenn O’Shea 13,053 30
7 Holandia Tim Veldt 13,170 28
8 Hongkong Leung Chun Wing 13,265 26
9 Francja Thomas Boudat 13,272 24
10 Kolumbia Fernando Gaviria 13,273 22
11 Niemcy Roger Kluge 13,332 20
12 Stany Zjednoczone Bobby Lea 13,416 18
13 Kazachstan Artiom Zacharow 13,446 16
14 Korea Południowa Park Sang-hoon 13,489 14
15 Brazylia Gideoni Monteiro 13,569 12
16 Japonia Kazushige Kuboki 13,587 10
17 Meksyk Ignacio Prado 14,046 8

Wyścig punktowy[edytuj | edytuj kod]

Wyniki[7]:

Pozycja Zawodnik Sprint nr Okrążenia punktowe Suma punktów
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 +
1 Kolumbia Fernando Gaviria 5 3 3 3 2 1 2 2 20 0 41
2 Dania Lasse Norman Hansen 5 5 5 2 2 1 20 0 40
3 Niemcy Roger Kluge 5 5 3 20 0 33
4 Wielka Brytania Mark Cavendish 2 3 3 2 3 1 3 5 5 3 1 1 0 0 32
5 Włochy Elia Viviani 1 5 1 1 2 3 3 3 5 5 0 0 29
6 Francja Thomas Boudat 2 2 5 5 3 5 0 0 22
7 Holandia Tim Veldt 2 2 3 0 0 7
8 Kazachstan Artiom Zacharow 2 1 1 1 2 0 0 7
9 Brazylia Gideoni Monteiro 2 2 0 0 4
10 Meksyk Ignacio Prado 3 20 20 3
11 Hongkong Leung Chun Wing 1 0 0 1
12 Japonia Kazushige Kuboki 1 0 0 1
13 Szwajcaria Gaël Suter 1 0 0 1
14 Australia Glenn O’Shea 0 0 0
15 Nowa Zelandia Dylan Kennett 3 5 5 20 40 -7
16 Korea Południowa Park Sang-hoon DNF
17 Stany Zjednoczone Bobby Lea DNF

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Evebt Schedule – Cycling Track. uci.ch. [dostęp 2017-10-13]. (ang.).
  2. Scratch Race 1\6. Rio 2016. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)]. (ang.).
  3. Individual Pursuit 2\6. Rio 2016. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)]. (ang.).
  4. Elimination Race 3\6. Rio 2016. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)]. (ang.).
  5. Time Trial 4\6. Rio 2016. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)]. (ang.).
  6. Flying Lap 5\6. Rio 2016. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)]. (ang.).
  7. Final Classification. Rio 2016. [dostęp 2017-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]