Kolumna Maryjna w Toruniu

Kolumna Maryjna
w Toruniu
	; Widok współczesny
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Toruń
Miejsce	ul. Żeglarska
Fundator	społeczność katolicka
Data odsłonięcia	między 1725 a 1730
Data likwidacji	1817
	Położenie na mapie Torunia Kolumna Maryjna ; w Toruniu
	Położenie na mapie Polski Kolumna Maryjna ; w Toruniu
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Kolumna Maryjna ; w Toruniu
	53°00′33″N 18°36′22″E/53,009167 18,606111

Kolumna Maryjna w Toruniu – niezachowany pomnik Matki Boskiej, który znajdował się w Toruniu na terenie Zespołu Staromiejskiego, w sąsiedztwie kościoła św. św. Janów, u zbiegu ulic św. Jana i Żeglarskiej. Wzniesiony między 1725 a 1730, zniszczony w 1817. Był to pierwszy wolnostojący pomnik w Toruniu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Powstanie pomnika wiązało się z wydarzeniami tumultu toruńskiego z 1724, inicjatorem jego wzniesienia była toruńska społeczność katolicka, pozostająca w mniejszości w stosunku do wyznawców luteranizmu. Został wybudowany w drugiej połowie lat 20. XVIII w. Wymowa pomnika jako symbolu kultu Maryi i jej niepokalanego poczęcia – elementów nieobecnych w protestantyzmie – miała podkreślać obecność i siłę katolicyzmu w Toruniu.

W 1805 pomnik został uszkodzony w czasie wojen napoleońskich i nie został odnowiony. W 1817 pruskie władze, w ramach usuwania z Torunia symboli polskości, rozebrały również Kolumnę Maryjną.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Pomnik był typową kolumną maryjną, naśladującą podobne konstrukcje powstające we Włoszech, Czechach i Niemczech. Miał wysokość czterech i pół metra. Na cokole wykonanym z kamienia pokrytego miedzią umieszczona była figura Maryi Niepokalanie Poczętej, opatrzona napisem na postumencie: Bogu Najwyższemu i Najlepszemu Bezbożność zagnała aż tu Syzyfa Zniszczyła wystawiony ongiś marmurowy Posąg Maryi burząc wszystkie kamienie [Pobożność] przydała z gwiazd na niebie chwałę wizerunkowi Matki Boga Maryi. Będzie stał na tym marmurze wzniesiony za króla Augusta II. Obyś przechodniu okazywał cześć temu kamieniowi. Roku Pańskiego 1725.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Pomniki w Toruniu

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Opis w Toruńskim Serwisie Turystycznym

Pomniki osób	Mikołaja Kopernika (1853) Christopha Daniela Janitzena (1899) gen. Józefa Bema (1959) Samuela Bogumiła Lindego (1976) Ludwika Rydygiera (1978) Stanisława Moniuszki (1986) Stefana Łaszewskiego (1997) Józefa Piłsudskiego (2000) Jana Pawła II (2007) Ludwika Kolankowskiego (2001) Stefana Wincentego Frelichowskiego (2007) Władysława Raczkiewicza (2010) Jerzego Popiełuszki (2011) Józefa Hallera (2012) Henryka Sienkiewicza (2012) gen. Elżbiety Zawackiej (2014) Stefana Wyszyńskiego (2017)
Pomniki religijne	św. Józef (?) Matka Boska Królowa Korony Polskiej (1927/2007) Chrystus Król (1997)
Zespoły pomnikowe, obeliski i kamienie (niepełna lista)	Żołnierzy Bawarskich (1888) Chwalebne kamienie (1912) flisak (1914) Dzieci Polskie Matce Polski (1933) Ofiar Hitleryzmu (1958) Ofiar pracowników młyna (1967) Kotwica (1972) Artylerii Polskiej (1972) „De revolutionibus” (1973) 500-lecia urodzin Mikołaja Kopernika (1973) kolejarzy (1976) Milicji Obywatelskiej (1978) Artylerii Polskiej (1980) Lotników Toruńskich (1985) Ofiar Stalinizmu (1991) Dar Miasta Czadca (2000) Okręgu Pomorskiego Związku Walki Zbrojnej–Armii Krajowej (2008) Ofiar Barbarki (2009) Pamięci jeńców brytyjskich (2009) Żołnierzy Wyklętych (2014) Ofiar Zbrodni Pomorskiej (2018) Ofiar obozów jenieckich (2019) Pomnik Wojsk Balonowych (1937/2020)
Pomniki nieistniejące (niepełna lista)	Kolumna Maryjna (1730-1817) Pomnik Poległych (1880-1920) Wilhelma I (1904-1919) Wojaka Pruskiego (wówczas w Podgórzu; 1908–1920) Ottona von Bismarcka (1901-1926) 63. Pułku Piechoty (1931-1939) Pomnik Armii Czerwonej (1946-1997) Tablica Juliana Nowickiego (1956-2012)