Korzun
 Herb Korzun | |
| Typ herbu | |
|---|---|
Korzun – tatarska rodzina szlachecka i nazwa jej herbu własnego, odmiany herbu Kot Morski.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Nie jest pewny wizerunek tego herbu. Stanisław Dziadulewicz podaje, że jest to odmiana herbu Kot Morski, do której dołączono strzałę rozdartą[1]. Na podstawie tego opisu, Tadeusz Gajl zrekonstruował ten herb następująco[2]:
W polu czerwonym z prawej rogacina rozdarta, srebrna, z lewej kot morski siedzący, z przepaską złotą. klejnot: nad hełmem, w koronie, trzy pióra strusie. Labry czerwone, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Herb bardzo powierzchownie opisany przez Stanisława Dziadulewicza w Herbarzu rodzin tatarskich (1929). Przynależał tatarskiej rodzinie Korzunów, osiadła w kijowszczyźnie i bracławszczyźnie (otrzymali w 1386 od Władysława Jagiełły za wierną służbę majątek Moninsk w ziemi ruskiej)[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Jedna rodzina herbownych (herb własny):
Korzon[3], Korzón[1], Korzun[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Stanisław Dziadulewicz: Herbarz rodzin tatarskich w Polsce. Wilno: Stanisław Dziadulewicz, 1929, s. 413,415.
- ↑ Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. Gdańsk: L&L, 2011, s. 189. ISBN 978-83-60597-68-2.
- ↑ Adam Heymowski. Kot czy małpka? Rozważania o herbie Kot Morski. „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego”. 13, s. 205-209, 1995.
- ↑ Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4700 herbów szlacheckich 49 tysięcy nazwisk 50 tysięcy rodów. Gdańsk: L&L, 2011, s. 502. ISBN 978-83-60597-68-2.
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
