Kostrzewa owcza

Kostrzewa owcza
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	kostrzewa
Gatunek	kostrzewa owcza
	Nazwa systematyczna
	Festuca ovina L.; Sp. Pl.: 73 (1753)
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kostrzewa owcza (Festuca ovina) – gatunek niskiej trawy z rodziny wiechlinowatych. Występuje w strefie umiarkowanej Eurazji od Francji i Wysp Brytyjskich po Japonię^[3]. W Polsce gatunek pospolity w całym kraju^[4]. Rośnie na suchych i piaszczystych glebach. Ma niewielką wartość pastewną.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Tworzy zbite, zwarte szarozielone kępy.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Najlepiej rozwija się na glebach piaszczystych, kwaśnych, suchych i ubogich, zwłaszcza w fosfor. Preferuje stanowiska dobrze nasłonecznione. Bardzo odporna na ostre zimy. W korzystnych warunkach może być nawet zimozielona. Wrażliwa na udeptywanie. Występuje w różnych zbiorowiskach trawiastych oraz leśnych.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ciężkostrawny, o niewielkiej wartości pastewnej i niskiej smakowitości nawet dla owiec. Z racji licznego występowania może być niekiedy wykorzystywany w celach paszowych. Trawa wysoko ceniona ze względu na rolę przeciwerozyjną^{[potrzebny przypis]}. Dla wielu stanowisk jest rośliną pionierską, pojawiającą się samorzutnie, dla innych wprowadzaną poprzez zasiew. Wzrasta wykorzystanie tej kostrzewy do zakładania różnego rodzaju trawników oraz zadarniania terenów sportowych, rekreacyjnych, lotnisk, poboczy dróg i innych stanowisk trudnych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-02] (ang.).
↑ ^a ^b Festuca ovina L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-19] .
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 234, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mała Encyklopedia Rolnicza, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1964.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-02] (ang.).

[powo-3] Festuca ovina L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-19] .

[4] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 234, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[1]

[2]

[3]

[4]