Koszty podróży służbowej
Koszty podróży służbowej – wydatki związane z odbyciem podróży służbowej. Zasady rozliczania tych wydatków pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, oraz kwalifikowania ich w koszty działalności jednostki (gospodarczej lub budżetowej) regulują odpowiednie przepisy prawa.
Koszty podróży służbowej w Polsce[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z obowiązującym w Polsce Kodeksem pracy, pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadania służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową[1]. Oprócz zwrotu kosztów podróży służbowej pracownikowi przysługuje dieta za czas podróży służbowej przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży[2].
Do kosztów podróży służbowej zalicza się[2]:
- koszty przejazdów,
- koszty noclegów – za nocleg w hotelu lub innym obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, a jeśli pracownik nie przedłoży rachunku, przysługuje mu ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety,
- koszty dojazdów środkami komunikacji miejscowej – jeżeli pracownik ponosi takie koszty, to za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety,
- inne udokumentowane wydatki, określone przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
W zależności od decyzji pracodawcy[2] podróż służbowa pracownika może odbywać się z wykorzystaniem:
- publicznych środków transportu – w takim przypadku za koszty przejazdu przyjmuje się cenę biletu określonego środka transportu, z uwzględnieniem przysługującej pracownikowi ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga ta przysługuje[2].
- samochodu osobowego, motocykla lub motoroweru niebędącego własnością pracodawcy – pracownikowi przysługuje zwrot kosztów wykorzystania takiego pojazdu dla celów służbowych na zasadach określonych w przepisach w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.
Przed odbyciem planowanej podróży pracownik może wnioskować o przyznanie przez pracodawcę zaliczki na niezbędne koszty podróży[2].
Nieudokumentowane (nie dotyczy ryczałtów) lub wyższe niż określone przepisami wydatki związane z odbyciem podróży służbowej nie stanowią kosztu uzyskania przychodów pracodawcy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1510)
- ↑ a b c d e Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2190)
