Krzysztof Łazarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Łazarski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1953
Płońsk

Dr hab. nauk o polityce
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1993 – nauki historyczne
Georgetown University

Habilitacja

2015 – nauki społeczne w zakresie nauk o polityce
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Profesor nadzwyczajny Uczelni Łazarskiego w Warszawie
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Krzysztof Łazarski (Christopher) (ur. 21 lutego 1953 w Płońsku[1]) – polski historyk i politolog, doktor habilitowany nauk społecznych. Profesor nadzwyczajny, wykładowca na Wydziale Ekonomii i Zarządzania Uczelni Łazarskiego w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (1978[1]). Następnie doktoryzował się na Uniwersytecie Georgetown (1993) a w roku 2015 uzyskał habilitację na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Od 1983 do 1995 roku mieszkał i pracował naukowo w Stanach Zjednoczonych: Georgetown University (1985-89), Hoover Institution i Stanford University, gdzie był asystentem kuratora East European Collection oraz asystentem naukowym Dr. Roberta Conquesta (1990-1995). Od 1996 pracuje na Uczelni Łazarskiego.

Odbywał wizyty studyjne na Georgetown (2007), Cambridge (2014, 2016), w British Library (2015). Od 2006 uczestniczy w projekcie „Recovering Forgotten History: The Image of East-Central Europe in English-Language Academic Textbooks”.

Obecnie jest Prodziekanem Wydziału Ekonomii i Zarządzania ds. studiów walidowanych oraz dyrektorem i wykładowcą w programie studiów anglojęzycznych Uczelni Łazarskiego z podwójnym dyplomem z Coventry University[2].

Działalność opozycyjna[edytuj | edytuj kod]

Był działaczem opozycji antykomunistycznej, działał w Komitecie Obrony Robotników – KOR i w związku zawodowym „Solidarność”, wydawcą podziemnych pism „Głos” i „Zbliżenia”[3]. Był internowany w czasie stanu wojennego od 13 grudnia 1981 do 10 lipca 1982[4].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Złoty Krzyż Zasługi (2003)[5].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • The Lost Opportunity: Attempts at Unification of the Anti-Bolsheviks, 1917-1919. Moscow, Kiev, Jassy, Odessa. Lanham: Univeristy Press of America, 2008.[6]
  • Power tends to corrupt: Lord Acton’s study of liberty, NIU Press - DeKalb, IL, 2012, 340 p. ISBN 978-0875804651[7].
  • Janusz Grygieńć, Krzysztof Łazarski, Wiesław Wacławczyk (red.), Human Rights and Politics. Warszawa: Wydawnictwo Erida, 2013.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]