Groszek błotny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Lathyrus palustris)
Groszek błotny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

groszek

Gatunek

groszek błotny

Nazwa systematyczna
Lathyrus palustris L.
Sp. pl. 2:733. 1753[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Groszek błotny[5] (Lathyrus palustris L.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Zwarty obszar zasięgu obejmuje niemal całą Europę i znaczną część Azji, w Ameryce Północnej występuje w rozproszeniu[6]. W Polsce występuje głównie na niżu, najliczniej w dolinach dużych rzek: Wisły, Odry, Warty, Noteci, Bugu[6]. W Karpatach stwierdzono występowanie tylko na jednym stanowisku na Pogórzu Cieszyńskim i jedno na Pogórzu Jasielskim w miejscowości Józefów[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Kwiaty
Łodyga
Szarozielona, pnąca, wąsko oskrzydlona, do 1 m długości[6].
Liście
Złożone z 2-3 par podługowatych lub lancetowatych listków, zakończone wąsem. Przylistki nieduże, lancetowate, długości ogonka. Ich ogonki liściowe są niemal nieoskrzydlone, z ledwo widocznymi skrzydełkami[7].
Kwiaty
Długości 1,5-2 cm, na szypułkach długości 2-5 mm, wyrastające z kąta przysadek. Zebrane są w 3-7-kwiatowe grono. Kielich dzwonkowaty, siny. Korona purpurowoniebieska[6].
Owoc
Strąk długości 3-4 cm. Pokryty jest wyraźną siateczką nerwów. Zawiera kuliste, czerwonobrunatne nasiona[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na podmokłych łąkach, na których w okresie wiosennym występuje stała i duża wilgotność. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Liczba chromosomów 2n = 42[6]. Gatunek charakterystyczny związku Calthion i zespołu Poo-Lathyretum palustris[8].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[9] w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V). Od 2014 roku jest objęta w Polsce ochroną częściową[10]. Głównym zagrożeniem dla gatunku jest melioracja łąk, oraz postępujące zalesienie nieużytków[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
  3. a b The Plant List. [dostęp 2017-03-05].
  4. Lathyrus palustris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  6. a b c d e f g h Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  7. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  8. W. Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13520-4.
  9. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  10. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2014 r. poz. 1409).