Leni Fischer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leni Fischer
Helene Fischer
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1935
Haltern

Data i miejsce śmierci

2 marca 2022
Rheine

Przewodnicząca Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy
Okres

od 1996
do 1999

Przynależność polityczna

Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna

Poprzednik

Miguel Ángel Martínez Martínez

Następca

Russell Johnston

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RFN Krzyż Wielki I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Helene (Leni) Fischer z domu Lechte (ur. 18 lipca 1935 w Haltern, zm. 2 marca 2022 w Rheine[1][2]) – niemiecka polityk i nauczycielka, parlamentarzystka, w latach 1996–1999 przewodnicząca Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1955 zdała maturę w szkole średniej w Rheine, następnie studiowała historię, filologię angielską i francuską na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münsterze. W 1959 zdała egzamin zawodowy, następnie pracowała jako nauczycielka i wicedyrektor szkół realnych w Burgsteinfurcie i Neuenkirchen. Od 1970 kierowała także centrum edukacji dorosłych w Neuenkirchen, w 1976 przeszła na emeryturę[3].

W 1968 zaangażowała się w działalność Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Należała do władz partii w Nadrenii Północnej-Westfalii, została szefową organizacji kobiecej CDU w tym landzie i wiceszefową CDU Frauen na poziomie krajowym. W kadencji 1975–1979 zasiadała w radzie gminy Neuenkirchen. W 1976 po raz pierwszy wybrana do Bundestagu, uzyskiwała reelekcję w 1980, 1983, 1987, 1990 i 1994. Od 1985 do 1999 reprezentowała Niemcy w Zgromadzeniu Parlamentarnym Unii Zachodnioeuropejskiej i Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy. W drugim z gremiów kierowała frakcją Europejskiej Partii Ludowej, a od 1996 do 1999 pełniła funkcję przewodniczącej. W 1999 była specjalną wysłanniczką organizacji CARE do Kosowa[2][3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1987), Krzyżem Wielkim I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii (1998)[4], Krzyżem Wielkim Orderu Gwiazdy Rumunii (1999) oraz Legią Honorową IV klasy (2000). Otrzymała także Order Izabeli Katolickiej oraz doktorat honoris causa[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Helene Fischer. mv-onlin.de, 30 marca 2022. [dostęp 2022-09-18]. (niem.).
  2. a b c Frauen Union Nordrhein-Westfalen trauert um Dr. Dr. h.c. Leni Fischer, die „Mutter Courage Europas“. fu-nrw.de, 4 maja 2022. [dostęp 2022-09-18]. (niem.).
  3. a b Leni Fischer (Unna). bundestag.de. [dostęp 2022-09-18]. (niem.).
  4. Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952. parlament.gv.at. [dostęp 2022-09-18]. (niem.).