Leon Biedroński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Biedroński
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1837
Warszawa

Data śmierci

12 sierpnia 1907

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

Malarz

Leon Biedroński - Święta Zyta 1889
Grób Leona Biedrońskiego na cmentarzu Powązkowskim

Leon Biedroński (ur. 1 maja 1837 w Warszawie, zm. 12 sierpnia 1907) – malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1858 r. ukończył z odznaczeniem warszawską Szkołę Sztuk Pięknych. Podróżował w ramach stypendium do Rzymu i Florencji. W lach 1864-1868 przebywał w Paryżu. Jego obrazy były wystawiane w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w latach 1865-1891. Początkowo zajmował się malarstwem portretowym i rodzajowym, lecz późniejsze lata jego życia zdominowało malarstwo religijne. Krótko przed śmiercią zajmował się porządkowaniem i konserwacją galerii hr. Konstantego Zamojskiego w Kozłówce. Jego uczniami byli Bronisław Wiśniewski i Witold Merwege.

Pogrzeb Leona Biedrońskiego odbył się 15 sierpnia w kościele dolnym św. Krzyża. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 42-1-10)[1].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Stare Powązki: ADOLF BORKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1891-1918. Zmarli i ich rodziny, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1983, ISBN 83-06-00465-5