Leon Bilicki

Leon Tyburcy Bilicki
	; Pobóg
Data urodzenia	ok. 1755
Data śmierci	po 1794

Leon Tyburcy Bilicki (Bielicki) herbu Pobóg (ur. ok. 1755, zm. po 1794) – generał major ziemi sochaczewskiej w powstaniu kościuszkowskim, porucznik 2. Brygady Kawalerii Narodowej w 1791 roku^[1].

Dziedzic z sochaczewskiego. W 1789 roku wybrany deputatem na Trybunał Koronny z województwa brzeskokujawskiego^[2]. W latach 1772–1790 służył jako porucznik w kawalerii narodowej koronnej. Odszedł ze służby z powodu stanu zdrowia. Po wybuchu powstania 1794 organizował milicję pieszą i konną. 11 września 1794 mianowany generałem majorem milicji powiatu sochaczewskiego. Zaliczony do bardziej aktywnych generałów ziemiańskich. Sukcesów militarnych nie odniósł.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002, s. 121.
↑ Halina Chrościcka, Leon Bielicki, w: Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936, s, 43.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

http://teki.bkpan.poznan.pl/index_regesty.html
K. Bauer – Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego', Wyd. MON, Warszawa 1981
H.P. Kosk – Generalicja polska, t. 1, Wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001, ISBN 83-87103-81-0

Literatura dodatkowa

Halina Chrościcka: Bielicki Leon. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1936, s. 42–43. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0

[1] Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002, s. 121.

[2] Halina Chrościcka, Leon Bielicki, w: Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936, s, 43.

[1]

[2]