Leonid Sabaniejew
Sabaniejew (pierwszy po lewej) w towarzystwie Aleksandra Skriabina i Tatiany Schlözer, lato 1912 | |
Imię i nazwisko |
Leonid Leonidowicz Sabaniejew |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 października 1881 |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
3 maja 1968 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
kompozytor, krytyk, pisarz muzyczny |
Leonid Leonidowicz Sabaniejew (ros. Леони́д Леони́дович Сабане́ев, ur. 19 września?/1 października 1881 w Moskwie, zm. 3 maja 1968 w Antibes)[1][2] – rosyjski kompozytor, krytyk i pisarz muzyczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1888 uczył się gry na fortepianie u Nikołaja Zwieriewa, od 1889 u Nikołaja Ładuchina. W latach 1890–1899 studiował w Konserwatorium Moskiewskim pod kierunkiem Pawła Schlözera (fortepian) oraz Siergiej Taniejewa (kompozycję). Studiował także matematykę i fizykę na Uniwersytecie Moskiewskim[2][3] .
Działał jako krytyk muzyczny m.in. w redakcji muzycznej „Prawdy” i „Izwiestii”. W latach 1921–1923 założył i prowadził w Moskwie Państwowy Instytut Nauki o Muzyce. W 1926 wyjechał za granicę i osiadł na stałe we Francji[2][3] .
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Iwanowa 2004 ↓.
- ↑ a b c McAllister 2004 ↓.
- ↑ a b Morawska 2007 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Katarzyna Morawska: Sabaniejew Leonid. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 10: Sm–Ś część biograficzna. Kraków: PWM, 2007. ISBN 978-83-224-0866-7. (pol.).
- Rita McAllister: Sabaneyev, Leonid Leonidovich. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. S. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
- ISNI: 0000000110408729
- VIAF: 14987458
- LCCN: n82223400
- GND: 12977524X
- NDL: 00551613
- LIBRIS: rp352k393pbpwh7
- BnF: 14412560b
- SUDOC: 098583581
- NKC: jx20051026012
- NTA: 074338374
- BIBSYS: 99028463
- CiNii: DA10640235
- Open Library: OL500536A
- PLWABN: 9810631584205606
- NUKAT: n2004015934
- J9U: 987007267323405171
- LNB: 000029762
- WorldCat: lccn-n82223400