Leszek Kleszcz
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: filozofia kultury, hermeneutyka Nietsche, historia filozofii, postmodernizm, filozofia współczesna[1] | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
Leszek Kleszcz (ur. 1960) – polski filozof, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Filozofii Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
25 czerwca 1993 obronił pracę doktorską Geneza i funkcja myślenia utopijnego, 13 czerwca 2008 habilitował się na podstawie dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Przełom hermeneutyczny w filozofii niemieckiej[1]. Otrzymał nominację profesorską[1].
Został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[1].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- 1997: Filozofia i utopia : Platon, Biblia, Nietzsche[3]
- 1998: Pochwała absurdu[3]
- 2001: Całość jako paradygmat rozumienia świata w myśli niemieckiej przełomu romantycznego[3]
- 2004: Boczne drogi : z genealogii filozofii hermeneutycznej[3]
- 2007: Przełom hermeneutyczny w filozofii niemieckiej[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Dr hab. Leszek Kleszcz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-01-03].
- ↑ Boczne drogi : z genealogii filozofii hermeneutycznej - Katalog Bibliotek Uniwersytetu Śląskiego i Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach - Prolib Integro [online], integro.ciniba.edu.pl [dostęp 2020-01-03].
- ↑ a b c d e Kleszcz, Leszek. katalogi.bn.org.pl. [dostęp 2020-01-03].
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: