Lipa szerokolistna św. Ottona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lipa św. Ottona
pomnik przyrody ustanowiony 30 maja 2002[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Lokalizacja

Szczecin

Nazwa systematyczna

Tilia platyphyllos

Obwód

858 cm

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Lipa św. Ottona”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Lipa św. Ottona”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lipa św. Ottona”
Ziemia53°21′04″N 14°43′59″E/53,351111 14,733056

Lipa św. Ottona – okaz lipy szerokolistnej (Tilia platyphyllos) rosnący przy kościele Najświętszej Rodziny w szczecińskiej dzielnicy – Płonia, która dopiero od 1972 znajduje się w granicach miasta[2]. Jest to jedna z największych lip w Polsce.

Wiek i rozmiary[edytuj | edytuj kod]

Według legend, lipa ma mieć nawet ok. 900 lat. Jest to jednak mało prawdopodobne – wiek drzewa szacuje się obecnie na ok. 300-400 lat.

Pień drzewa jest dosyć krótki, pokryty licznymi zgrubieniami i pochylony w stronę muru otaczającego teren przykościelny (dawny cmentarz). Z tego powodu nietrudno o zawyżenie pomiaru.

W 2013 roku lipa miała obwód 858 cm, mierzona zgodnie z zasadami dendrometrii, czyli w najwęższym miejscu pnia do wys. 1,3 m, odmierzonej od najwyższego miejsca gruntu przy pniu.

Jest to druga co do grubości lipa szerokolistna w Polsce[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Imię lipy nawiązuje do św. Ottona z Bambergu, który według legend miał ją posadzić podczas wyprawy misyjnej na Pomorzu w 1124 roku. Inna legenda mówi o tym, że drzewo posadzone zostało po wybudowaniu kościoła w roku 1274[4].

Lipa św. Ottona była już znana wiele lat temu, opisywana w niemieckiej literaturze jako Die Ottonlinde (Lipa Ottona) i Die heilige Linde (Święta Lipa)[4].

Drzewo zostało pomnikiem przyrody po raz pierwszy w 1954 roku. Później podstawa prawna była aktualizowana, m.in. uchwałą Rady Miasta z 2002 roku[4].

Niedaleko Szczecina, w Szadzku, w powiecie stargardzkim znajduje się jeszcze jedna lipa św. Ottona, jednakże jest to lipa drobnolistna.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody. [dostęp 2018-09-16].
  2. Moje Miasto Szczecin – 38 lat Płoni w polskim Szczecinie (dostęp 21.12.2015)
  3. Rejestr Polskich Drzew Pomnikowych – Lipa Św. Ottona
  4. a b c Grażyna Domian, Krzysztof Ziarnek (red.): Księga Puszczy Bukowej. Szczecin: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Szczecinie, 2010, s. 409-410. ISBN 978-83-751825-8-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]