Ljiljana Petnjarić
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Ljiljana Petnjarić (ur. 12 września 1948 w Bošnjaci[1]) – chorwacka lekkoatletka, sprinterka. W czasie swojej kariery reprezentowała Jugosławię.
Urodziła się w Bošnjacim, ale od 1959 mieszkała w Osijeku, gdzie zaczęła uprawiać lekkoatletykę[1].
W wieku 17 lat zdobyła srebrny medal na pierwszych europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie w sztafecie 4 × 1 okrążenie (sztafeta Jugosławii biegła w składzie Petnjarić, Marijana Lubej, Jelisaveta Đanić i Olga Šikovec). Petnjarić zajęła również 6. miejsce w biegu na 60 metrów[2]. Na europejskich igrzyskach juniorów w 1966 w Odessie zdobyła dwa medale: złoty w biegu na 400 metrów i srebrny w biegu na 100 metrów[3][4]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów i eliminacjach biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie[5].
Na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze Petnjarić zdobyła brązowy medal w biegu na 400 metrów, srebrny w sztafecie 1+2+3+4 okrążenia (w składzie: Lubej, Ika Maričić, Petnjarić i Gizela Farkaš), a także odpadła w eliminacjach biegu na 50 metrów i sztafety 4 × 1 okrążenie. Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 1 okrążenie (w składzie: Darja Marolt, Verica Ambrozi, Petnjarić i Lubej) na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie, a w biegu na 50 metrów odpadła w eliminacjach[6].
Zwyciężyła w mistrzostwach krajów bałkańskich w biegu na 100 metrów w 1965 i 1966, w biegu na 200 metrów w 1966 i w biegu na 400 metrów w 1965[7].
Petnjarić była mistrzynią Jugosławii w biegu na 100 metrów w 1966 oraz w biegu na 200 metrów w 1965 i 1966[8].
Ustanowiła rekord Jugosławii w biegu na 100 metrów czasem 11,6 s uzyskanym 9 maja 1965 w Osijeku oraz w biegu na 400 metrów czasem 54,6 s osiągniętym 18 czerwca 1966 w Warszawie[9].
Później rozpoczęła studia prawnicze i zrezygnowała z wyczynowego uprawiania lekkiej atletyki[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Petnjarić Ljiljana [online], essekeri.hr [dostęp 2020-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-26] (chorw.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 67-68.
- ↑ European Junior Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-04-05] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1966 [online], wjah.co.uk [dostęp 2019-04-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 527-528 [dostęp 2019-04-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 68-71.
- ↑ Balkan Games/Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-04-05] (ang.).
- ↑ Yugoslavian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-04-05] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 218 i 233.