Loyset Liédet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Loyset Liédet
Ilustracja
Karta z Kroniki Francji Jeana Froissarta
1469-1470
(fol. 230. (BNF, FR 2643))
Data i miejsce urodzenia

ok. 1420
Hesdin(?)

Data i miejsce śmierci

1479
Brugia

Dziedzina sztuki

malarstwo, iluminacja

Epoka

gotyk międzynarodowy

Loyset Liédet (ur. zapewne około 1420 w Hesdin, zm. 1479 w Brugii lub po 1484 w Lille[1]) – flamandzki miniaturzysta, iluminator, ojciec malarza Jacoba van Lathena.

Życie i działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]

Urodził się prawdopodobnie w 1420 roku w Hesdin we Francji. Pierwsze wzmianki o nim pochodzą z lat 1454–1460, kiedy to pracował na dworze Filipa Dobrego w Hesdin. Był bardzo płodnym artystą: dla Filipa Dobrego iluminował co najmniej dwadzieścia siedem kodeksów z ponad czterystoma miniaturami[2]. W 1469 roku został mistrzem cechu gildii Świętego Łukasza w Brugii. Pracował wówczas dla zamożnych donatorów burgundzkich, m.in. dla biskupa Tournai, Ferry’ego de Cludny (1473–1480). Jego styl uformował się pod wpływem prac Simona Marmiona i Mistrza Mansela. Współpracował z Willemem Vrelantem przy Kronikach Hainaut[3] oraz z iluminatorem i przedsiębiorcą prowadzącym rodzaj oficyny wydawniczej (libraire) Davidem Aubertem[4].

Przypisywane prace[edytuj | edytuj kod]

Iluminacja z Historie de Charles Martel

Dla Filipa Dobrego wykonał 55 iluminacji do La Fleur des Histoires Jeana Mansela (pięć miniatur wykonał Mistrz Rambures), pięćdziesiąt miniatur w pięciu tomach romansu rycerskiego Renaud de Montauban (1468-1470), ilustracje do Vengeance de Nostre Seigneur (1468) oraz rękopisów autorstwa Davida Auberta. Najobszerniejszym jego dziełem była Historia Karola Młota (Historie de Charles Martel) zamówiona przez Filipa Dobrego i zakończona za zgodą Karola Śmiałego. Liédet wykonał 102 miniatury do tego rękopisu; jedną z nich sygnował Loysit L. (ms.9, fol 7)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Najnowsze badania przeprowadzone przez Dominique Vanwijnsberghe w archiwach Lille wykazały, iż Loyset Liédet i jego brat Husson wymieniani byli w dokumentach tego miasta jeszcze w 1483 i 1484 roku. Dominique Vanwijnsberghe, Marketing Books for Burghers. Jean Markant’s Activity in Tournai, Lille and Bruges, [w:] Elizabeth Morrison, Thomas Kren (red.), Flemish Manuscript Painting in Context, Los Angeles: J. Paul Getty Museum, 2006, s. 135–148.
  2. J. Paul Getty Museum.
  3. Ziemba 2008 ↓, s. 266.
  4. Płonka-Bałus 2004 ↓, s. 29.
  5. Iluminacje z J. Paul Getty Museum.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Genaille: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.
  • Thomas Kren, Scot McKendrick: Illuminating the Renaissance: The Triumph of Flemish Manuscript Painting in Europe. Oxford University Press, 2003. ISBN 978-0892367030.
  • Katarzyna Płonka-Bałus: Vita Christi et La Vengeance de la mort Jhesu Christ Nostre Seigneur. Zagadnienia treści, stylu i funkcji miniatur rękopisu 2929 V W Bibliotece Czartoryskich. Kraków: Universitas, 2004. ISBN 83-242-0432-6.
  • Antoni Ziemba: Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380–1500. Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008. ISBN 978-83-235-0443-6.