Ludwik Heinzel
.jpg) Zdjęcie wykonane przed 1901 r., przez Bronisława Wilkoszewskiego | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
fabrykant |
| Małżeństwo |
Maria Colonna-Walewska |
| Dzieci |
Konstancja Elżbieta Paulina |
Ludwik Henryk Heinzel baron von Hohenfels (ur. 26 lipca 1863 w Łodzi[1], zm. w czerwcu 1925, tamże) – baron, przedsiębiorca i fabrykant.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1890 r. był członkiem zarządu Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Wyrobów Wełnianych założonego przez ojca – Juliusza Heinzla. Po jego śmierci w 1895 r. Ludwik odziedziczył Arturówek oraz dobra łagiewnickie. W Arturówku Ludwik otworzył browar i wytwórnię win, a w Łagiewnikach stadninę i hodowlę koni wraz z terenem do ćwiczeń konnych. W 1896 r.[2] wybudował willę „Leśniczówkę” wraz ze stadniną[3]. Po pożarze, który strawił w Łagiewnikach dworek myśliwski Zawiszów, Ludwik wybudował w latach 1899–1900 pałac, nazywany Pałacem Ludwika Heinzla, w którym zamieszkał wraz z żoną. W związku ze swoimi arystokratycznymi aspiracjami, projekt pałacu zamówił u znanego berlińskiego architekta Franza Schwechtena, ponadto wokół budynku zrealizował park, korty tenisowe, brojlernię, sad i ogród. W swoim pałacu Heinzlowie podejmowali licznych gości, w tym m.in. Henryka Sienkiewicza[4]. Ludwik Heinzel wspierał w interesach swojego brata – Juliusza Teodora Heinzla, samemu preferując życie ziemiańskie i nie idąc w ślady ojca z równym zaangażowaniem jak brat. Niemniej był on w pewnym stopniu zaangażowany w działalność biznesową rodziny Heinzlów. Był twórcą "Tow. Akc. Łódzkiej Manufaktury Nici" wraz m.in. z bratem i Juliuszem Kunitzerem[5]. W 1911 r. wziął udział w przejęciu pakietu kontrolnego akcji Grand Hotelu od Banku Handlowego, stając się jego głównym udziałowcem[6], ponadto został pierwszym prezesem spółki „Warrant”, której powstanie zainicjował[4]. Heinzel był również kolekcjonerem sztuki, posiadał m.in. obrazy Alfonse'a Muratona, Henryka Siemiradzkiego i Franza Xavera Winterhaltera[4].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był synem Juliusza Heinzla i Pauliny Volkmann. 4 czerwca 1895 r. wziął ślub w parafii św. Krzyża w Warszawie z Marią Konstancją Franciszką hr. Colonna-Walewską z Walewic h. Pierzchała (Kolumna)[1], córką Wincentego i Marii z Przeździeckich, wnuczką Mikołaja i Tekli z Masłowskich[7]. Mieli 1 córkę, Konstancję Elżbietę Paulinę bar. Heinzel von Hohenfels[4] (ur. 1898[8], zm. 1966 w USA[9]), spadkobierczynię majątku, żonę dyplomaty, Oswalda Kermenicia[10]. Zmarł w swoim pałacu na zapalenie płuc w czerwcu 1925 r.[11]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ludwik Henryk bar. Heinzel von Hohenfels [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-07-20].
- ↑ Zespół willi L. Heinzla "Leśniczówka" - Dworek Myśliwski [online], otwartezabytki.pl [dostęp 2021-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-22] (pol.).
- ↑ Hotel Daria w Łodzi - Noclegi, Hotele, Łódź, Pokoje Łódź Nocleg [online], hoteldaria.oit.pl [dostęp 2021-07-21].
- ↑ a b c d Kolekcje ziemi obiecanej : zbiory artystyczne łódzkiej burżuazji wielkoprzemysłowej w latach 1880–1939, Warszawa: Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, 2015, ISBN 978-83-64889-08-0, OCLC 939877246 [dostęp 2021-07-20].
- ↑ Wirtualna Łódz [online], historycznie.uni.lodz.pl [dostęp 2021-07-20].
- ↑ Wiesław Pierzchała, Luksusowy kompleks powstaje w dawnym majątku Ludwika Heinzla w Łagiewnikach [online], Dziennik Łódzki, 20 września 2020 [dostęp 2021-07-20] (pol.).
- ↑ T. Lenczewski, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce, t. 1, s. 208-209, 1996, ISBN 83-86100-13-3.
- ↑ Konstancja Kermenić [online], geni_family_tree [dostęp 2021-07-20] (pol.).
- ↑ Potomek Czartoryskich chce przejąć pałac Ludwika Heinzla w Łagiewnikach [online], Dziennik Łódzki, 15 maja 2015 [dostęp 2021-07-20] (pol.).
- ↑ Pałac Ludwika Heinzla [w Łagiewnikach] pod młotkiem; [w:] „Kocham Łódź” (dod. do „Polska. Dziennik Łódzki”, 8 XI 2013, nr 259, s. 5
- ↑ Wacław Pawlak, W rytmie fabrycznych syren. Łódź między wojnami, Wyd. I., Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1984, ISBN 83-218-0364-4.