Ludwik Orpiszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Orpiszewski
Ilustracja
Ludwik Orpiszewski, belwederczyk.
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1810
Roszkowa Wola

Data i miejsce śmierci

21 lutego 1875
Lozanna

Zawód, zajęcie

pisarz, poeta, tłumacz, działacz emigracyjny

Ludwik Orpiszewski herbu Junosza (ur. 24 sierpnia 1810 w Roszkowej Woli, zm. 21 lutego 1875 w Lozannie w Szwajcarii) – polski pisarz, poeta, dramaturg i tłumacz, działacz Wielkiej Emigracji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem Szkoły Wojewódzkiej w Płocku[1]. W 1828 zapisał się na wydział prawa i administracji Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego.

Wtajemniczony w sprzysiężenie Wysockiego. Brał udział w ataku na Belweder w Warszawie w czasie nocy listopadowej 29 listopada 1830. Członek Towarzystwa Patriotycznego. W październiku 1831 w obawie przed represjami rosyjskimi udał się na emigrację do Francji. Bliski współpracownik Adama Jerzego Czartoryskiego. W 1834 skazany przez władze rosyjskie na powieszenie za udział w powstaniu listopadowym[2]. Członek Towarzystwa Monarchicznego Trzeciego Maja i redaktor naczelny organu prasowego tej organizacji pisma Trzeci Maj.

W latach 1844-1848 był delegatem dyplomatycznym Hotelu Lambert przy Stolicy Apostolskiej. Od 1851 mieszkał w Villamont pod Lozanną.

Pisał wiersze, opowiadania historyczne, powieści i dramaty. Tłumaczył na język francuski autorów polskich, głównie poetów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wybitni uczniowie i zasłużeni nauczyciele Małachowianki
  2. Tygodnik Petersburski 1834, nr 86, s. 519.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]