Ludwika Jadwiga Zawadzka
 Ludwika Zawadzka – w mundurze kapitana, jako zastępca dowódcy OLK (1921) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
działaczka oświatowa i kobieca, kapitan WP. |
| Narodowość |
polska |
| Rodzice |
Ludwik Wysłouch i Adela z Giedrojciów |
| Małżeństwo | |
| Krewni i powinowaci | |
Ludwika Jadwiga Zawadzka (ur. 16 sierpnia 1864, zm. 19 października 1954) – działaczka oświatowa i kobieca, kapitan WP.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ur. w rodzinie ziemiańskiej, jako córka Ludwika Wysłoucha i Adeli z Giedrojciów[1], młodsza siostra znanego działacza ludowego Bolesława Wysłoucha. Od stycznia 1884 żona Aleksandra Zawadzkiego, po czym oboje wyjechali do Szwajcarii[2]. Od tej pory czynnie uczestniczyła i wspomagała męża w prowadzonej przezeń działalności publicznej i politycznej. Działaczka Towarzystwa Oświaty Narodowej i Polskiej Macierzy Szkolnej – m.in. w l. 1905–1907 kierowała Warszawskimi Kursami Pedagogicznymi dla nauczycieli ludowych[3]. Następnie organizatorka i dyrektorka seminarium męskiego w Warszawie.
W kwietniu 1913 współzałożycielka a następnie członkini warszawskiego koła Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego (1913–1915), od września 1915 także członkini Rady Ligi w Warszawie. Od listopada 1916 członkini koła „A” w Warszawie opowiadającego się za współpracą z Departamentem Wojskowym NKN[4].
W l. 1918–1920 członkini Zarządu Białego Krzyża. Referentka oświatowa Ministerstwa Spraw Wojskowych. Jedna z organizatorek Ochotniczej Legii Kobiet w Warszawie w 1920. Następnie w stopniu kpt WP zastępca dowódcy, a po rezygnacji mjr Aleksandry Zagórskiej dowódca OLK[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego, Portal internetowy [dostęp 21 czerwca 2019]
- ↑ Jan Konefał, Działalność społeczno-polityczna i prasowa Aleksandra Zawadzkiego (ojca Prokopa) w latach 1896–1918, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej” t. 28, nr 2, 1989, s. 72
- ↑ Ludwika Wysłouch-Zawadzka, Warszawskie Kursy Pedagogiczne, w: Nasza walka o szkołę polską 1901–1917. Opracowania, wspomnienia, dokumenty, Warszawa 1934, s. 293–297
- ↑ Joanna Dufrat, Kobiety w kręgu lewicy niepodległościowej. Od Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego do Ochotniczej Legii Kobiet (1908–1918/1919), Toruń 2001, s. 29, 82, 194, 197, 214, 216
- ↑ Wanda Kiedrzyńska, Zarys Historii Wojennej OLK (Ochotniczej Legii Kobiet), Warszawa 1931, s. 31, 37–39