Młynickie Solisko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Młynickie Solisko
Mlynické Solisko
Ilustracja
Młynickie Solisko (pierwszy wierzchołek od prawej od momentu wypłaszczenia grani)
Państwo

 Słowacja

Położenie

powiat Poprad

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2301 m n.p.m.

Pierwsze wejście

3 czerwca 1906
Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Młynickie Solisko”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Młynickie Solisko”
Ziemia49°09′16″N 20°02′08″E/49,154444 20,035556

Młynickie Solisko (słow. Mlynické Solisko, niem. Südostgipfel des Csorbaer Solisko, węg. Csorbai-Szoliszkó délkeleti orom) – szczyt o wysokości ok. 2301 m n.p.m. znajdujący się w Grani Soliska w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Szczyrbskiego Soliska oddziela go przełęcz Niska Ławka, a od Skrajnego Soliska dwusiodłowa Smrekowicka Przełęcz. Podobnie jak inne sąsiednie obiekty, wierzchołek Młynickiego Soliska jest wyłączony z ruchu turystycznego i nie prowadzą na nie żadne znakowane szlaki turystyczne.

Młynickie Solisko było niegdyś uważane za niższy, południowo-wschodni wierzchołek sąsiedniego Szczyrbskiego Soliska (juhovýchodný vrchol Štrbského Soliska). Potem uznano je za samodzielny obiekt i nadano odrębne nazewnictwo.

Młynickie Solisko było odwiedzane już przed podanym poniżej pierwszym zarejestrowanym letnim wejściem turystycznym. W celach pomiarowych wchodzili na jego wierzchołek kartografowie, prawdopodobne jest też, że odwiedzali je wcześniej nawet turyści. Powodem tego była łatwa dostępność wierzchołka od strony równie łatwo osiągalnej Smrekowickiej Przełęczy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze zarejestrowane wejścia turystyczne:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956.
  • Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.