Małgorzata Iwanicz-Drozdowska

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małgorzata Iwanicz-Drozdowska
Data urodzenia

27 stycznia 1971

Zawód, zajęcie

ekonomistka, nauczycielka akademicka, urzędniczka państwowa

Alma Mater

Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Stanowisko

zastępca szefa Komisji Nadzoru Finansowego (2019)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Małgorzata Iwanicz-Drozdowska (ur. 27 stycznia 1971[1]) – polska ekonomistka i urzędniczka państwowa, profesor nauk ekonomicznych, w 2019 zastępca przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1995 ukończyła studia w Szkole Głównej Handlowej. Została następnie nauczycielką akademicką w Kolegium Zarządzania i Finansów SGH oraz kierowniczką Katedry Systemu Finansowego, wykładała też w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Bochni. W 1997 doktoryzowała się na macierzystej uczelni na podstawie pracy pt. Zewnętrzne i wewnętrzne normy ostrożnościowe w działalności banków jako element zarządzania ryzykiem. W 2001 uzyskała tamże habilitację, broniąc rozprawę pt. Determinanty bezpieczeństwa banków w świetle analizy wybranych kryzysów bankowych. 30 grudnia 2009 otrzymała tytuł profesor nauk ekonomicznych. Została członkiem Komitetu Nauk o Finansach Polskiej Akademii Nauk. W pracy naukowej specjalizuje się w zakresie finansów, bankowości i ubezpieczeń[2], autorka około 200 publikacji naukowych. Była stypendystką Georgetown University i Deutsche Stiftung für internationale rechtliche Zusammenarbeit, a także visiting fellow w Columbia University oraz visiting researcher w Stern School of Business Uniwersytetu Nowojorskiego[3][4].

Od połowy lat 90. pracuje w sektorze finansowym, m.in. jako członek rad nadzorczych spółek oraz innych podmiotów (m.in. Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, Alior Banku, Meritum Banku ICB oraz PFR TFI SA). 4 lutego 2019 została powołana przez premiera Mateusza Morawieckiego na stanowisko zastępcy przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego[5], odpowiadała za nadzór nad bankami, SKOK-ami i instytucjami płatniczymi. W tym czasie była także członkiem Rady Organów Nadzoru Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego. Odwołana ze stanowiska z dniem 6 grudnia 2019 po złożeniu rezygnacji[6][7].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2006) oraz Srebrnym (2006)[8][4] i Złotym (2017)[9][10] Krzyżem Zasługi[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Małgorzata Iwanicz-Drozdowska. rejestr.io. [dostęp 2022-01-24].
  2. ↑ Prof. dr hab. Małgorzata Iwanicz-Drozdowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-01-22].
  3. ↑ Małgorzata Iwanicz-Drozdowska. Szkoła Główna Handlowa. [dostęp 2022-01-22].
  4. ↑ a b c Małgorzata Iwanicz-Drozdowska – Zastępca Przewodniczącego KNF. Komisja Nadzoru Finansowego. [dostęp 2022-01-25].
  5. ↑ Prof. M. Iwanicz-Drozdowska zastępcą przewodniczącego KNF. Szkoła Główna Handlowa, 31 stycznia 2019. [dostęp 2022-01-25].
  6. ↑ KNF bez wiceprzewodniczącej. Złożyła rezygnację. businessinsider.com, 9 grudnia 2019. [dostęp 2022-01-25].
  7. ↑ KRS Meritum Bank ICB S.A. Nr KRS 5245
  8. ↑ M.P. z 2007 r. nr 23, poz. 256.
  9. ↑ M.P. z 2017 r. poz. 716.
  10. ↑ Odznaczenia dla zasłużonych pracowników SGH. prezydent.pl, 4 października 2017. [dostęp 2022-01-25].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Małgorzata_Iwanicz-Drozdowska&oldid=72843801”