Magdalena Bogusławska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magdalena Bogusławska
Państwo działania

 Polska

Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: slawistyka
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Instytut

Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej Uniwersytetu Warszawskiego

Okres zatrudn.

od 2004

Magdalena Bogusławska – polska slawistka kulturoznawczyni, specjalizująca się w kulturoznawstwie południowosłowiańskim (serbistyka, macedonistyka), dr hab. nauk humanistycznych, profesor w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej Uniwersytetu Warszawskiego.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia z zakresu polonistyki i slawistyki na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1999-2000 pracowała jako lektorka języka polskiego na Uniwersytecie św. św. Cyryla i Metodego w Skopju. W 2004 obroniła pracę doktorską pt. Teatr i dramat południowosłowiański wobec tradycji widowiskowych regionu (promotor: prof. Krzysztof Wrocławski). W tym samym roku rozpoczęła pracę na stanowisku asystenta w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej UW.

W 2016 na tej samej uczelni uzyskała stopień doktora habilitowanego, na podstawie rozprawy Obraz władzy we władzy obrazu : artystyczne konceptualizacje wizerunku Josipa Broza Tity. W tym samym roku objęła funkcję kierownika Zakładu Literatur i Kultur Słowiańskich w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej UW. Była promotorką jednej rozprawy doktorskiej.

Prowadzi badania nad kulturą słowiańskich Bałkanów, specjalizując się w tematyce widowisk kulturowych, współczesnych praktyk artystycznych oraz animacji kulturowej. Należy do interdyscyplinarnego Zespołu Badań Kultury Komunizmu w Europie Środkowej i na Bałkanach, w ramach którego realizuje projekty badawcze związane z fenomenem socjalistycznej Jugosławii. Jest autorką lub współautorką pięciu książek, ponad 50 artykułów naukowych, a także redaktorką tomów zbiorowych poświęconych tematyce bałkańskiej i badaniom nad kulturą komunizmu[1]. W jej dorobku znajdują się także tłumaczenia poezji macedońskiej na język polski (Zorana Ančevskiego, Petre Andreevskiego, Lidiji Dimkovskiej, Katicy Kjulavkovej i Liljany Dirjan)[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Monografie[edytuj | edytuj kod]

  • Teatr u źródeł : dramat i teatr południowosłowiański wobec tradycji widowiskowych regionu, Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej. Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2006.
  • Obraz władzy we władzy obrazu : artystyczne konceptualizacje wizerunku Josipa Broza Tity, Wyd. Libron, Warszawa & Kraków 2015.

Współautorstwo książek[edytuj | edytuj kod]

  • Polacy w Bośni, Polacy o Bośni : przewodnik bibliograficzny z komentarzami (wspólnie z Krzysztofem Wrocławskim i Norbertem Różyckim), Uniwersytet Warszawski. Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej, Warszawa 2003
  • Polska i Czarnogóra : bibliografia, komentarze, (wspólnie z Krzysztofem Wrocławskim, Małgorzatą Kryską i Norbertem Różyckim), Uniwersytet Warszawski. Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej, Warszawa 2007.
  • Polska i Macedonia : bibliografia, komentarze, studia, (wspólnie z Krzysztofem Wrocławskim, Małgorzatą Kryską i Norbertem Różyckim), Uniwersytet Warszawski. Instytut Slawistyki Zachodniej i Południowej, Warszawa 2009.

Redakcja tomów zbiorowych[edytuj | edytuj kod]

  • Bunt tradycji. Tradycja buntu. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi K. Wrocławskiemu, współredakcja tomu z Grażyną Szwat-Gyłybową, Warszawa 2008.
  • Czytać, wędrować, być. Tom dedykowany Profesorowi Zdzisławowi Daraszowi, współredakcja tomu z Jasminą Suler-Galos i Joanną Goszczyńską, Warszawa 2016.
  • Komunistyczni bohaterowie, t. 1: Tradycja, kult, rytuał, red. z Zuzanną Grębecką i Ewą Wróblewską-Trochimiuk, Warszawa 2011.
  • Komunistyczni bohaterowie, t. 2: Przemiana, bunt, odrzucenie, red. z Zuzanną Grębecką i Ewą Wróblewską-Trochimiuk, Kraków – Warszawa 2012.
  • Komunizm na peryferiach. Rubieże ideologii i rzeczywistości społecznej, red. z Zuzanną Grębecką, Warszawa – Kraków 2013.
  • Popkomunizm. Doświadczenie komunizmu a kultura popularna, red. z Zuzanną Grębecką, Warszawa 2010.
  • Zmysłowy komunizm. Somatyczne doświadczenie epoki, red. z Zuzanną Grębecką i Robertem Kulmińskim, Warszawa – Kraków 2014.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]