Maksim Łuzjanin
| Data i miejsce urodzenia |
21 sierpnia 1976 r. |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
przedsiębiorca, kulturysta |
| Małżeństwo |
Natalja Łuzjanin |
| Dzieci |
Anton Łuzjanin |
Maksim Siergiejewicz Łuzjanin (ros. Максим Сергеевич Лузянин; ur. 21 sierpnia 1976 r. w Nowoczerkasku) – rosyjski kulturysta, przedsiębiorca, opozycjonista, uczestnik demonstracji politycznych. W 2012 roku obecny w mediach za sprawą tortur, którym go poddano, oraz głośnego aresztowania.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony w Nowoczerkasku, wychowywał się w Podolsku[1]. Syn Siergieja i Anny Łuzjaninów[1][2]. Ma młodszego brata, Michaiła (ur. 1985)[1]. Łuzjanin chciał wstąpić w szeregi rosyjskiej armii, lecz nie pozwoliło mu na to przewlekłe schorzenie żołądka[1]. Posiada wykształcenie wyższe[1].
Jako piętnastolatek zainteresował się sportem[1]. Jest kulturystą; intensywne treningi siłowe rozpoczynał jeszcze w trakcie edukacji szkolnej[3][4][5][6][7]. Wyróżnia się olbrzymimi proporcjami ciała[3]. Właściciel sieci klubów fitness[2]. W 1999 otrzymał wyrok więzienia w zawieszeniu na cztery lata za rzekome wymuszanie haraczu, choć osoby z najbliższego otoczenia Łuzjanina zaprzeczają, by prowadził on działalność przestępczą[1].
Znany jako opozycjonista oraz wróg ustroju putinowskiego[5]. 6 maja 2012 w Moskwie brał udział w demonstracji sprzeciwiającej się władzy Władimira Putina[8]. 28 maja schwytano go, aresztowano i oskarżono o udział w zamieszkach oraz pobicie policjanta, przez co prokuratura wnioskowała o pozbawienie go sześciu lat wolności[6][8]. Początkowo Łuzjanin nie przyznawał się do stawianych mu zarzutów[9]. Zeznania wymuszano na nim − jako na więźniu politycznym − brutalnymi torturami[10][11]. Po dwunastu dniach niewoli i przesłuchań wyznał, że jest winny[11]. Gdy pokazał się publicznie po raz pierwszy od czasu pojmania, nosił ślady pobić i maltretowania[10][12]. Ujawniono, że przesłuchiwany przetrzymywany był w celi i pozbawiany wody oraz posiłków[4]. Skazano go na cztery i pół roku ciężkich prac w łagrach[5][8][13][14].
Przed nałożeniem na Łuzjanina kary łagrów, do prokuratury i komisji śledczej wnoszono wnioski o przeprowadzenie dochodzenia w sprawie nielegalnego przetrzymywania i torturowania opozycjonisty. Inicjatywa została jednak zignorowana[11]. Proces Łuzjanina był szeroko komentowany w światowych mediach[2][8][15][16][17][18].
Jego żona, Natalja Łuzjanin, jest kulturystką[1][19]. Ma syna, Antona[2].
Warunki fizyczne[edytuj | edytuj kod]
- wzrost: ok. 170−175 cm[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i "Максим Лузянин: «гражданин в черной маске»". newtimes.ru. 2013-07-24. (ros.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ a b c d "Первый пошел". bg.ru. 2012-11-09. (ros.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ a b "Translation: Pressure on the Square". darussophile.com. 2013-05-25. (ang.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ a b "ДЕНЬ МАКСИМА ЛУЗЯНИНА". ej.ru. 2013-04-30. (ros.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ a b c Bater, Wiktor (2012-11-11). "Terroryści do kibla, opozycja za kratki. Lub za granicę". natemat.pl. [dostęp 2016-03-31].
- ↑ a b "Максим Сергеевич Лузянин". bolotnoedelo.info. (ang.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ "Барабанову и Лузянину продлили арест до 6 ноября". bolotnoedelo.info. 2012-07-05. (ros.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ a b c d "Rosja: 4,5 roku łagru dla opozycjonisty". rp.pl. 2012-11-09. [dostęp 2016-03-31].
- ↑ "Мосгорсуд подтвердил приговор Максиму Лузянину". bolotnoedelo.info. 2013-01-23. (ros.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ a b "ГУЛАГ. Чекисты Путина резко усилили пытки диссидентов в своих застенках". kavkazcenter.com. 2012-06-06. (ros.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ a b c "MAKS HAUS (Максим Лузянин − мы с тобой!)". vk.com. (ros.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ "The Bolotnaya case digest". 6may.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].. 6may.org. 2012. (ang.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ "Kreml broni demonstrantów: policja prowokowała". polskieradio.pl. 2013-02-01. [dostęp 2016-03-31].
- ↑ "Rosjanie zbierają haki na policjantów". kresy.pl. 2013-01-31. [dostęp 2016-03-31].
- ↑ "Russian opposition activist jailed for four and a half years". theguardian.com. 2012-11-09. (ang.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ "Максим Лузянин получил 4,5 года за беспорядки на Болотной". bfm.ru. 2012-11-09. (ros.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ "Максим Лузянин выступил свидетелем в суде по «болотному делу»". lenta.ru. 2013-11-21. (ros.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ "Participant in mass protest sentenced to 4.5 years in prison in Russia". europeanforum.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].. europeanforum.net. 2012-11-09. (ang.) [dostęp 2016-03-31].
- ↑ "Лузянина Наталья". musclememory.ru. (ros.) [dostęp 2016-03-31].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Artykuły poświęcone Maksimowi Łuzjanowi: newtimes.ru, rusplt.ru (ros.)
- Strony fanów Łuzjanina w serwisach VK oraz Facebook (ros.)