Malinianka

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Malenianka
Malinianka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Struga
Długość 12,6 km
Powierzchnia zlewni

36,5 km²

Źródło
Miejsce Maleniska
Współrzędne

50°15′58″N 22°20′56″E/50,266111 22,348889

Ujście
Recypient San
Miejsce

Sarzyna

Wysokość

160,3 m n.p.m.

Współrzędne

50°20′45″N 22°23′20″E/50,345833 22,388889

Położenie na mapie gminy Nowa Sarzyna
Mapa konturowa gminy Nowa Sarzyna, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu leżajskiego
Mapa konturowa powiatu leżajskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Malenianka (Malinianka) – struga, lewostronny dopływ Sanu o długości 12,5 km, przepływająca przez gminy Leżajsk i Nowa Sarzyna (częściowo na ich granicy) w powiecie leżajskim.

W zestawieniu PRNG jako źródło nazwy Malenianka podano Mapa topograficzna w skali 1:10 000/Protokół z posiedzenia KUNMiOF w dniach 29 - 30 czerwca 2004/Zarządzenie nr 17 Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1968 r., M.P. 1968 nr 6, poz. 34, jako źródło nazwy obocznej Malinianka podano KNMiOF i MPHP[1].

Malinianka z dopływami stanowi jednolitą część wód o symbolu PLRW20001722736 wchodzącą w skład scalonej części wód San od ujścia Złotej II do ujścia Rudnej (GW0831)[2].

Bieg rzeki[edytuj | edytuj kod]

Źródło rzeki Malinianka znajduje się na południe od miejscowości Maleniska, na wysokości 216 m n.p.m. Obszar ten leży w mezoregionie Płaskowyż Kolbuszowski, znajdującym się w środkowej części Kotliny Sandomierskiej. Malinianka przez większość swojej długości płynie w obrębie gminy Nowa Sarzyna, konsekwentnie doliną o szerokości od kilku do kilkudziesięciu metrów.

Bieg górny Malinianki znajduje się na terenie Nadleśnictwa Leżajsk, na północ od rezerwatu „Suchy Łuk”. W miejscu tym mamy jeszcze źródła kilku mniejszych rzek (w tym Jagódki przepływającej przez Leżajsk).

Bieg środkowy przypada na miejscowość Jelna, w której rzeka rozwidla się na dwa koryta, aby ponownie po 40 m się połączyć. W miejscu tym znajdują się pozostałości po dawnym młynie wykorzystującym nurt rzeki. Poniżej na wysokości 17 5 m n.p.m. znajdują się dwa zbiorniki retencyjne obok kościoła parafialnego w Jelnej i Domu Strażackiego.

W dolnym biegu rzeki koryto nieznacznie się poszerza, płynąc przez tereny łąkowe miejscowości Baranówka. Poniżej tej miejscowości na wysokości 164 m n.p.m. do Malinianki wpada jej prawy dopływ – Siutno. Ujście do Sanu znajduje się na wysokości 160 m n.p.m.

Malinianka w swoim dorzeczu posiada także 14 małych dopływów bezimiennych. Ze wszystkich dopływów rzeki największy to Siutno, który bierze swój początek z terenów zabagnionych, położonych między Starym Miastem a Przychojcem, przez który przepływa. Wzdłuż biegu rzeki znajdują się 22 mosty, w tym jeden kolejowy linii Przeworsk-Stalowa Wola-Rozwadów oraz 5 zastawek (jazów).

Osadnictwo nad Malinianką[edytuj | edytuj kod]

Ważniejsze miejscowości:

Osadnictwo w biegu rzeki wymusiło wybudowanie czterech zbiorników małej retencji:

  • Jelna (górny bieg rzeki, dwa zbiorniki obok remizy strażackiej)
  • Baranówka (dolny bieg rzeki, nieopodal stadionu)
  • na Łukowej (dolny bieg rzeki, 400 m od ujścia do Sanu)

Monitoring jakości wód[edytuj | edytuj kod]

Na jakość wód w rzece Malinianka ma duży wpływ wybudowanie kanalizacji w miejscowości Baranówka. W górnym biegu rzeki brak jej powoduje duże zanieczyszczenie odpadami gospodarczymi i innymi. Malinianka jest rzeką należąca do klasy C – siedlisko i hodowla ryb i innych organizmów, użytkowanie rekreacyjne (głównie wędkarstwo). Charakterystyce klas jakości wód Malinianka zajmuje klasa III (stan umiarkowany) umiarkowany stan wód oznacza, że występują umiarkowane odchylenia od charakteru naturalnego. W systemie trzyklasowym Malinianka zajmowała klasę 3, co oznacza, że woda w niej przeznaczona była do korzystania przez przemysł i rolnictwo.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
  2. ↑ Katalog jednolitych i scalonych części wód. Wojciech Szczepański (red.). Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2009, s. 664. ISBN 978-83-61227-16-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Malinianka&oldid=72465356”