Manifest 22 stycznia
Manifest 22 stycznia – manifest wydany 22 stycznia 1863 w Warszawie przez Komitet Centralny Narodowy ogłaszający wybuch powstania styczniowego. Autorką Manifestu była Maria Ilnicka.
Manifest przekształcał Komitet Centralny w Tymczasowy Rząd Narodowy. Do walki przeciw Imperium Rosyjskiemu zostali wezwani wszyscy mieszkańcy przedrozbiorowej Rzeczypospolitej – Polacy, Litwini, Rusini i Żydzi. Ogłoszony w dniu wybuchu powstania styczniowego, manifest nadawał prawa obywatelskie wszystkim mieszkańcom Polski, bez względu na wyznanie, narodowość i pochodzenie społeczne. Dokument znosił pańszczyznę i przyznawał chłopom na własność uprawianą przez nich ziemię. Manifest był kluczowym dokumentem dla procesu emancypacji społecznej i politycznej w Polsce[1].
Wyrażał ważne w polskiej tradycji niepodległościowej przekonanie o niezbywalnej równości ludzi. Postulat ten jest podstawowym w polskiej tradycji niepodległościowej od Uniwersału Połanieckiego począwszy. Wbrew popularnym dziś trendom jesteśmy przekonane i przekonani, że to na takich wartościach, jak równość i solidarność, powinna się opierać nasza kultura, edukacja i polityka.
Zakładał on powstanie niepodległego państwa i równe prawa dla wszystkich obywateli oraz uwłaszczenie chłopów, cytat[2] :Szablon:CytatD
Przypisy
- ↑ Stanowisko na 155. rocznicę powstania styczniowego - Partia Razem - Inna polityka jest możliwa!, „Partia Razem - Inna polityka jest możliwa!”, 1 grudnia 2017 [dostęp 2018-01-22] (pol.).
- ↑ Manifest Tymczasowego Rządu Narodowego i 22 stycznia 1863 ↓.
Bibliografia
- Stefan Kieniewicz: Powstanie styczniowe, Warszawa 1972, ISBN 83-01-03652-4.