Marek Szczygieł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Szczygieł
Ilustracja
Marek Szczygieł (2020)
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1969
Poniatowa

Ambasador RP w Rumunii
Okres

od 28 czerwca 2011
do 14 sierpnia 2015

Poprzednik

Wojciech Zajączkowski

Następca

Marcin Wilczek

Odznaczenia
Komandor Orderu Wiernej Służby (Rumunia)
Multimedia w Wikimedia Commons

Marek Janusz Szczygieł[1] (ur. 2 sierpnia 1969 w Poniatowej) – polski urzędnik państwowy i dyplomata, ambasador RP w Rumunii (2011–2015)[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia magisterskie w zakresie nauk politycznych w Moskiewskim Państwowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych (1993) oraz prawo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1994)[3].

Pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych od 1993, początkowo referent ds. Rumunii i Bułgarii w Departamencie Europy Zachodniej, następnie ds. krajów nordyckich w tymże departamencie. W latach 1995–2000 w Ambasadzie RP w Sztokholmie, jako III i II sekretarz ds. politycznych. Po powrocie do kraju referent ds. OBWE w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa Europejskiego, a następnie naczelnik w tymże departamencie[3].

W latach 2002–2004 zastępca dyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa ds. bezpieczeństwa regionalnego. W latach 2004–2008 zastępca szefa Stałego Przedstawicielstwa RP przy ONZ i innych organizacjach międzynarodowych w Wiedniu. Następnie zastępca dyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa MSZ ds. nieproliferacji, rozbrojenia i kontroli eksportu[3].

Postanowieniem Prezydenta RP z 6 maja 2011 mianowany Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym Rzeczypospolitej Polskiej w Rumunii[4]. Urzędowanie zakończył 14 sierpnia 2015[5]. Następnie pracował w organizacjach międzynarodowych[6]. W marcu 2020 został kierownikiem Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji (EUMM Georgia)[7].

W 2015 został odznaczony rumuńskim Krzyżem Wielkim Orderu Wiernej Służby[8].

Zna biegle angielski, szwedzki i rosyjski oraz podstawy francuskiego i niemieckiego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ IICCMER – Reprezentanţii Institutului Memoriei Naţionale din Polonia, în vizită la IICCMER [online], IICCMER, 22 kwietnia 2015 [dostęp 2020-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-11] (rum.).
  2. ↑ Pozytywna opinia dla kandydata na ambasadora w Rumunii [online], Onet Wiadomości, 31 marca 2011 [dostęp 2020-04-11].
  3. ↑ a b c d Komisja Spraw Zagranicznych /nr 214/ [online], orka.sejm.gov.pl, 31 marca 2011 [dostęp 2020-04-11].
  4. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 maja 2011 r. nr 110-23-2011 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 44, poz. 475).
  5. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 lipca 2015 r. nr 110.39.2015 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 933).
  6. ↑ Marek Szczygiel, OSCE [zarchiwizowane 2023-05-29] (ang.).
  7. ↑ DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA (WPZiB) 2020/200 z dnia 11 lutego 2020 r. w sprawie mianowania szefa Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej w Gruzji (EUMM Georgia) oraz uchylającą decyzję (WPZiB) 2018/2075(EUMM Georgia/1/2020)[1].
  8. ↑ Cetăţeni români şi străini decoraţi cu Ordinul Naţional „Serviciul Credincios”. presidency.ro. [dostęp 2020-04-11]. (rum.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Szczygieł&oldid=72929199”