Marian Dąbrowski (malarz)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Dąbrowski
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1927
Tczew

Data i miejsce śmierci

18 września 1995
Koszalin

Zawód, zajęcie

Artysta malarz, konserwator zabytków

Narodowość

polska

Marian Dąbrowski (ur. 15 sierpnia 1927 w Tczewie, zm. 18 września 1995 w Koszalinie) – polski artysta malarz związany z kierunkami awangardowymi, konserwator zabytków[1], projektant wnętrz i form przestrzennych, wykładowca malarstwa i rysunku, animator sztuki. W twórczości malarskiej głównie poświęcił się formom abstrakcyjnym.

Najważniejsze cykle dzieł: "Formy Abstrakcyjne", "Formy Bio", "Formy Geometryczne", "Animacje".

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia artystyczne odbył w latach 1947–1952. Początkowo w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie, a następnie na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w pracowniach malarstwa Jana Ignacego Wodyńskiego i Bronisława Jamontta oraz równolegle konserwację i zabytkoznawstwo w pracowni rzeźby Tadeusza Godziszewskiego. Początki działalności związane były z ochroną zabytków Pomorza Zachodniego. Od 1953 roku był Wojewódzkim Konserwatorem w Koszalinie, a w latach 1957–59 pracował w P.P. Pracownie Konserwacji Zabytków w Szczecinie[1].

Projektował działania na rzecz rewitalizacji i konserwacji szeregu ołtarzy głównych w kościołach parafialnych na Pomorzu[2]. W latach 1959–85 realizował szereg projektów z zakresu architektury wnętrz (sanatoria, obiekty wypoczynkowe, użyteczności publicznej i administracji państwowej) oraz malarstwa monumentalnego (ściennego) obiektów architektonicznych, mozaik i sgraffito. W końcu lat 60. zaczął pokazywać na wystawach swoje prace z zakresu malarstwa sztalugowego: sztukę Mariana Dąbrowskiego prezentowano łącznie na dziesięciu wystawach indywidualnych oraz w ramach kilkudziesięciu wystaw zbiorowych w Polsce, Niemczech, Danii i ZSRR[3].

Brał udział w Plenerach w Osiekach, będących miejscem spotkań artystów i teoretyków sztuki reprezentujących Polską Awangardę drugiej połowy XX w. Był organizatorem, dziesięciokrotnym uczestnikiem i siedmiokrotnym Komisarzem Artystycznym Plenerów.

Sprawował opiekę pedagogiczną i nauczał malarstwa w następujących placówkach: Państwowe Ognisko Kultury Plastycznej w Koszalinie (1957–1975) oraz Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Koszalinie (1975–1977)[4]. Za działania dla edukacji plastycznej dzieci i młodzieży odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Wielokrotnie nagradzany w konkursach za dzieła z zakresu malarstwa oraz za działania organizacyjne w pracach zarządu ZPAP: Złota Odznaka ZPAP, Zasłużony Działacz Kultury. Prace z zakresu malarstwa znajdują się w Muzeum Okręgowym w Toruniu[5], Muzeum Okręgowym w Koszalinie („Osieki 1963–1981 wystawa stała z kolekcji działu sztuki współczesnej Polska Awangarda II"), Kroppedal Museum (Gladsaxe, Dania), Regionalmuseum Neubranderburg (Niemcy) oraz w prywatnych kolekcjach dzieł sztuki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Piotr Dobosz, Działaj i miej nadzieję : stulecie państwowych służb konserwatorskich w Polsce 1918-2018, Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2018, ISBN 978-83-66160-15-6, OCLC 1080924139 [dostęp 2022-06-03].
  2. ↑ Ochrona zabytków [online], www.skz.szczecin.pl [dostęp 2022-06-03].
  3. ↑ Gabriela Świtek, Ekspozycje koszalińskie, „Sztuka i Dokumentacja” (18), IHS UW, 2018, DOI: 10.32020/ARTandDOC/18/2018/8.
  4. ↑ Redakcja, Popularny „plastyk” kończy właśnie 40 lat [online], Koszalin Nasze Miasto, 9 października 2015 [dostęp 2022-06-03] (pol.).
  5. ↑ Anna Kroplewska-Gajewska, Malarstwo i rzeźba polska od końca XVIII wieku do 1939 roku w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu, Toruń: Muzeum Okręgowe, 2003–, ISBN 83-87083-50-X, OCLC 56412212 [dostęp 2022-06-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "Malowana Księga Mariana Dąbrowskiego", Bogdan Jankowski , Miesięcznik Społeczno Kulturalny "Pobrzeże", styczeń 1988 ISSN 0209-1682, indeks 37263
  • "Marian Dąbrowski Animacje", Tadeusz Marciniak, RSW "Prasa-Książka-Ruch" Galeria Wola, styczeń 1984 r.
  • "Kwiaty Mariana Dąbrowskiego", "Ilustrowany Kurier Polski" nr 259 (10676), 1-2 grudnia 1979 r.
  • "Pejzaże Organiczne" Tadeusz Marciniak "Nowości" Toruń, 10.09.1978 r.
  • "Tage der polinischen Kultur" sierpień 1973, Rat des Bezirkes Neubrandenburg, Abteilung Kultur E 221/73 P 1/113/1 06 8/73 718
  • "Plenery w Osiekach", Jerzy Szwej, wydana przez Muzeum Okręgowe w Koszalinie, 1978 r.
  • "Awangarda w plenerze: Osieki i Łazy 1963-1981. Polska awangarda II połowy XX wieku w kolekcji Muzeum w Koszalinie", Muzeum w Koszalinie, 2008 r. ISBN 978-83-89463-07-4
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marian_Dąbrowski_(malarz)&oldid=71800415”