Marloes Coenen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marloes Coenen
Pseudonim

Rumina

Data i miejsce urodzenia

31 marca 1981
Olst

Obywatelstwo

Holandia

Wzrost

175 cm

Masa ciała

61 (2011) kg

Styl walki

submission fighting

Klub

Golden Glory

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

31

Zwycięstwa

23

Przez nokauty

3

Przez poddania

17

Przez decyzje

3

Porażki

8

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. Bilans walk aktualny na 03.03.2017.

Marloes Coenen (ur. 31 marca 1981) − holenderska grapplerka i zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA). Była mistrzyni organizacji Strikeforce w wadze półśredniej (61 kg).

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Zawodowy debiut zanotowała w 2000 roku w Japonii. Przez następne 4 lata była niepokonana, wygrywając 8 walk z rzędu (w tym 6 przed czasem). W grudniu 2004 roku doznała pierwszej porażki, gdy została znokautowana przez Amerykankę Erin Toughill w półfinale turnieju Smackgirl World ReMix w Shizuoce.

W 2007 roku dotarła do finału turnieju K-GRACE w Tokio, przegrała w nim jednak przez niejednogłośną decyzję z inną Amerykanką, Roxanne Modafferi.

W 2009 roku podpisała kontrakt z amerykańską organizacją Strikeforce. W debiucie, na gali Strikeforce: Fedor vs. Rogers, zrewanżowała się Modafferi, pokonując ją przez poddanie na skutek dźwigni. Dzięki temu zwycięstwu dostała szansę zmierzenia się o pas Strikeforce w wadze średniej (66 kg) z mistrzynią, Cristiane Santos. 31 stycznia 2010 roku na gali Strikeforce: Miami Brazylijka pokonała ją przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie.

Po porażce z Santos Holenderka postanowiła przejść do wagi półśredniej (61 kg), aby walczyć z mistrzynią w tej kategorii wagowej, Sarą Kaufman. 9 października 2010 roku (Strikeforce: San Jose) Coenen odebrała tytuł niepokonanej dotychczas Kanadyjce, zmuszając ją do poddania się w trzeciej rundzie na skutek dźwigni na staw łokciowy[1].

30 lipca 2011 roku, w drugiej obronie tytułu przegrała w czwartej rundzie przez duszenie trójkątne rękami z Amerykanką Mieshą Tate. Tym samym straciła mistrzostwo, zarazem doznając pierwszej porażki przez poddanie w swojej karierze MMA[2]. Kilka dni później Strikeforce rozwiązało z nią kontrakt z powodu sporu z jej klubem (Golden Glory) na tle finansowym.

Od 2011 walczyła kolejno w Invicta FC, DREAM oraz Bellator MMA wygrywając w sumie cztery z pięciu pojedynków.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki

  • 2010-2011 Mistrzyni Strikeforce w wadze półśredniej (61 kg)
  • 2007 K-Grace 1 − 2. miejsce
  • 2000 ReMix World Cup − 1. miejsce

Grappling

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mike Whitman: Diaz Outboxes Noons, Retains Title. sherdog.com, 9 października 201. [dostęp 2010-10-11]. (ang.).
  2. Brian Knapp: Henderson Stops Fedor in First. sherdog.com, 31 lipca 2011. [dostęp 2011-07-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]