Marta Mendel
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Doktor habilitowana nauk weterynaryjnych | |
| Specjalność: farmakologia i toksykologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
16 marca 2010 – nauki weterynaryjne |
| Habilitacja |
21 marca 2018 – nauki weterynaryjne |
| Adiunkt | |
| uczelnia |
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie; Instytut Medycyny Weterynaryjnej |
| Stanowisko |
prorektor ds. współpracy międzynarodowej (2020–2024) |
| Okres zatrudn. |
od 2008 |
Marta Mendel (ur. 29 października 1979 w Warszawie) – polska doktor habilitowana nauk weterynaryjnych, specjalistka farmakologii i toksykologii, prorektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 2005 uzyskała tytuł zawodowy lekarza weterynarii na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Stypendystka Uniwersytetu Medycyny Weterynaryjnej (Tierärztliche Hochschule) w Hanowerze (2003–2004)[1]. W 2010 doktoryzowała się z nauk weterynaryjnych na podstawie rozprawy doktorskiej Wpływ wybranych substancji czynnych pochodzących z bluszczu pospolitego (Hedera helix) na aktywność motoryczną izolowanych wycinków żołądka szczura (promotorka – Maria Wiechetek). Tamże w 2018 habilitowała się w dyscyplinie weterynaria, w zakresie farmakologii i toksykologii, przedstawiając dzieło Ocena wpływu wybranych wtórnych metabolitów roślin na aktywność motoryczną wycinków jelita czczego szczura oraz trawieńca i dwunastnicy bydła w warunkach in vitro[2].
W 2008 rozpoczęła pracę na macierzystej uczelni. Pełniła m.in. funkcję dziekan Wydziału Medycyny Weterynaryjnej (2019–2020) oraz prorektor ds. współpracy międzynarodowej w kadencji 2020–2024. W 2015 została ekspertką Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi do oceny środków ochrony roślin w zakresie toksykologii ssaków[1].
Jej zainteresowania naukowe obejmują działania farmakologiczne roślin leczniczych oraz substancji czynnych pochodzenia roślinnego. Jej badania bazują na wykorzystaniu alternatywnych metod i modeli eksperymentalnych in vitro / ex vivo, które umożliwiają ocenę oddziaływania ksenobiotyków na różne funkcje przewodu pokarmowego i wątroby oraz na ocenie toksycznego działania mykotoksyn[1].
Członkini: Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego od 2008 (sekretarz od 2014), Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych (od 2019), Society of Medicinal Plants and Natural Product Research (od 2009), Podkomisji Antydopingowej w Komisji Weterynaryjnej Polskiego Związku Jeździeckiego (2013–2019). Od 2020 ekspertka Polskiej Komisji Akredytacyjnej w dyscyplinie weterynaria[1].
Wyróżniana nagrodami Rektora SGGW (2011, 2019), nagrodą III stopnia Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych (2019) oraz konsorcjum Nor-Feed Veterinary Award (2016, 2017)[1].
Zna angielski, niemiecki, portugalski, hiszpański[1].
Mężatka, matka dwójki dzieci[1].