Mary Beale

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mary Beale
Ilustracja
Autoportret, ok. 1675–80
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1633
Barrow

Data i miejsce śmierci

8 października 1699
Londyn

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

barok

Mary Beale z domu Cradock (ur. 26 marca 1633, zm. 8 października 1699 w Londynie) – angielska malarka barokowa.

Urodziła się w Barrow w hrabstwie Suffolk, była córką purytańskiego duchownego Jana Cradocka. Jej matka Dorothy zmarła gdy Mary miała 10 lat. W wieku 18 lat poślubiła dalekiego kuzyna Karola Beale, kupca z Londynu. Małżeństwo miało troje dzieci, z których przeżyło dwoje.

Nauczyła się malować prawdopodobnie od Petera Lely, który był jej przyjacielem i mentorem. W połowie lat 50. XVII wieku była już profesjonalną artystką, jej mąż zrezygnował z własnej kariery, został sekretarzem i asystentem malarki. Artystka tworzyła przede wszystkim portrety, które w swoim czasie cieszyły się znaczną popularnością. Malowała początkowo członków własnej rodziny i przyjaciół, później uwieczniła wielu znanych duchownych m.in. Gilberta Burneta, Thomasa Flatmana i Edwarda Stillingfleeta. Po śmierci Petera Lely, którego prace często kopiowała, zainteresowanie jej twórczością spadło.

Mary Beale uważana jest za jedną z pierwszych kobiet, które w Anglii profesjonalnie zajmowały się malarstwem i odniosły sukces artystyczny. Największe zbiory jej prac znajdują się w National Portrait Gallery w Londynie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]