Medal Wolności Haakona VII

Medal Wolności Haakona VII
Haakon VIIs Frihetsmedalje

Awers
Baretka
Ustanowiono	18 maja 1945
Kruszec	brąz

Medal Wolności Haakona VII (norw. Haakon VIIs Frihetsmedalje lub Haakon VIIs Fridomsmedalje) – jednoklasowe odznaczenie Królestwa Norwegii, nadawane od 1945 roku.

Historia i insygnium

Medal Wolności został ustanowiony 18 maja 1945 jednocześnie z Krzyżem Wolności na krótko przed powrotem króla Haakona VII i rządu do ojczyzny z wygnania w Anglii. Nadawano go po zakończeniu działań wojennych kombatantom II Wojny światowej, zarówno Norwegom jak cudzoziemcom, wojskowym i cywilom, za zasługi dla sprawy Norwegii – głównie, ale niekoniecznie, zdobyte na polu walki. W roku 1988 wznowiono medal i przyznawano go od 1989 b. marynarzom norweskiej marynarki handlowej, którzy uczestniczyli w działaniach wojennych 1940-45, nie otrzymawszy pierwszej wersji medalu. Dość szczodrze nadawany medal znajduje się na 12. miejscu listy precedencji odznaczeń norweskich.

Oznaka odznaczenia to okrągły medal z brązu o średnicy 3,3 cm. Na awersie medalu znajduje się ukoronowany monogram Haakona VII z podłożoną pod nim literą V (łac. Victoria – Zwycięstwo)., otoczony podobnym napisem jak rewers Krzyża Wolności – Alt for Norge 1940-1945 (Wszystko dla Norwegii 1940-1945)). Rewers medalu jest gładki, z bordiurą w kształcie wieńca laurowego. Medal noszony jest na lewej piersi na ciemnoniebieskiej wstążce. Wersja z 1988 różni się od pierwotnej tylko nieco innym kształtem korony królewskiej wieńczącej monogram. Po śmierci odznaczonego medal nie podlega zwrotowi do kancelarii królewskiej.

Bibliografia

• Wzmianka w: Paul Hieronymussen, Orders, Medals and Decorations of Britain and Europe in Colour, London 1978