Metoda redukcji mas i sił

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Metoda redukcji mas i sił – w dynamice maszyn – metoda szybkiego wyprowadzania różniczkowego równania ruchu dla układów o jednym stopniu swobody. Jest to metoda powszechnie stosowana w przemyśle, gdyż w większości przypadków jest znacznie szybsza od konwencjonalnej metody równań Lagrange’a. Wadą tej metody jest to, iż ogranicza się jedynie do układów o jednym stopniu swobody. Idea tej metody polega na sprowadzeniu wszystkich mas (lub momentów bezwładności, w przypadku ruchu obrotowego) występujących w układzie do jednej masy zredukowanej, oraz wszystkich sił (lub momentów siły dla ruchu obrotowego) działających na układ do jednej siły zredukowanej.

Wówczas równania ruchu można przedstawić następująco:

  • dla ruchu postępowego:

gdzie:

– masa zredukowana,
– siła zredukowana,
– zredukowane przemieszczenie.
  • dla ruchu obrotowego:

gdzie:

– zredukowany moment bezwładności,
– zredukowany moment sił,
– zredukowany kąt obrotu.

Metodę tą można stosować analogicznie dla układów elektrycznych, po zastąpieniu wielkości mechanicznych ich elektrycznymi odpowiednikami. Jest ona jednak słabo rozpowszechniona wśród elektryków.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]