Mišo Smajlović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mišo Smaljović
Data i miejsce urodzenia

28 października 1938
Sarajewo

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1958–1967 FK Željezničar 166 (88)
1967–1968 Standard Liege 21 (5)
1968–1969 NK Olimpija Lublana 14 (4)
1969–1971 NK Čelik Zenica 19 (3)
W sumie: 220 (100)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1963–1964  Jugosławia 4 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1975–1977 FK Rudar Kakanj
1978–1982 FK Željezničar
1988 Toronto Croatia
1988–1991 FK Željezničar
1994–1997 FK Željezničar
2000–2002 Bośnia i Hercegowina
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mišo Smajlović (ur. 28 października 1938 w Sarajewie) – bośniacki trener piłkarski i były jugosłowiański piłkarz grający na pozycji napastnika.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1958 roku dołączył do zespołu Željezničara Sarajewo, w którym na przestrzeni dziewięciu sezonów rozegrał 166 meczów ligowych, strzelając przy tym 88 goli. W sezonie 1962/63 z dorobkiem 18 bramek został królem strzelców ligi jugosłowiańskiej. W trakcie swojej kariery grał także w barwach takich klubów jak Standard Liege (sezon 1967/68), Olimpija Lublana (sezon 1968/69) i NK Čelik Zenica (sezony 1969/70 i 1970/71).

W reprezentacji Jugosławii debiutował 19 czerwca 1963 roku w rozegranym w Belgradzie meczu przeciwko Szwecji (0:0). Łącznie w kadrze narodowej zagrał 4 razy, zdobywając 1 bramkę w meczu wyjazdowym przeciwko Rumunii (2-1).

Po zakończeniu w 1971 roku kariery piłkarskiej, Smajlović zaczął pracować jako trener. W latach 1975-77 prowadził drużynę FK Rudar Kakanj w ramach rozgrywek ligi republikańskiej Bośni i Hercegowiny. W latach 1978-82 był jednym z trenerów Željezničara. W 1988 roku przyjął propozycję z Kanady i objął stery nad zespołem Toronto Croatia. Po powrocie do Europy jeszcze kilkukrotnie obejmował stanowisko trenera w Željezničarze. Kilka lat po rozpadzie Jugosławii i powstaniu niepodległej Bośni i Hercegowiny, Smajlović poprowadził reprezentację BiH w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2002. Po nieudanych kwalifikacjach przeszedł na emeryturę w 2002 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]