Miała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miała
Ilustracja
Śluza w Miałach
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 62 km
Źródło
Miejsce Nowina
Współrzędne

52°48′22″N 16°29′53″E/52,806111 16,498056

Ujście
Recypient Stara Noteć
Miejsce

okolice Drezdenka

Współrzędne

52°50′15″N 15°56′18″E/52,837500 15,938333

Położenie na mapie powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego
Mapa konturowa powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, po lewej znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Miała – rzeka w Polsce, dopływ Noteci, największa z rzek przecinających Puszczę Notecką. Długość: 62 km.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Źródła zlokalizowane są w okolicy wsi Nowina. W lasach Puszczy Noteckiej na rzece istnieje 9 jezior, pomiędzy Białą a Miałami (m.in. Białe, Górne, Bąd, Księże, Małe i Wielkie). W Miałach przepływa pod linią kolejową z Poznania do Szczecina. Następnie mija Piłkę, Kamiennik oraz Chełst (gdzie przecina dawną granicę polsko-niemiecką z lat 1920–1939) i uchodzi do Starej Noteci na wschód od Drezdenka. W środkowym biegu porusza kilka turbin energetycznych. Rzeka miała dawniej w rejonie Miałów trzy równoległe koryta, ale dwa z nich uległy zatarasowaniu przez wydmy i są obecnie wyschnięte[1].

Szlak kajakowy[edytuj | edytuj kod]

Miała stanowi mało popularny szlak kajakowy, dostępny tylko przy wyższych stanach wód. Charakteryzuje go duża liczba przenosek, wolny nurt, niskie mostki i inne utrudnienia[2]. Zależnie od ilości wody dostępny od Kruteczka lub Białej (48-54 km). Czas spływu – 2 dni. Skala trudności szlaku to ZWB (ZWC) – łatwy, miejscami nieco trudny. Uciążliwość bywa oceniana na U3 (dość uciążliwy). Atrakcyjność wysoka[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władysław Kusiak, Paweł Anders, Puszcza Notecka - Leśny Kompleks Promocyjny - mapa przyrodniczo-turystyczna (z treścią merytoryczną), Przegląd Leśny, Poznań, 2004, ISBN 83-905941-9-6
  2. Paweł Anders, Władysław Kusiak, Puszcza Notecka, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań, 2011, s.323-324, ISBN 978-83-7272-242-3
  3. Podrawie

Galeria[edytuj | edytuj kod]