Michaił Pugowkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Pugowkin
Imię i nazwisko

Michaił Iwanowicz Pugowkin

Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1923
ZSRR

Data i miejsce śmierci

25 lipca 2008
Moskwa, Rosja

Zawód

aktor

Odznaczenia
Ludowy Artysta ZSRR Zasłużony Artysta RFSRR
podpis

Michaił Iwanowicz Pugowkin (ros. Михаи́л Ива́нович Пу́говкин; ur. 13 lipca 1923, zm. 25 lipca 2008[1] w Moskwie) – radziecki aktor filmowy i teatralny. Ludowy Artysta ZSRR (1988).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Studium Teatralne. Wystąpił m.in. w radzieckich baśniach filmowych[2] takich jak: Ogień, woda i miedziane trąby, Królewna z długim warkoczem, Baśń o Jasnym Sokole.

Popularność zdobył głównie dzięki rolom komediowym[3].

Został pochowany na Cmentarzu Wagańkowskim w Moskwie[4].

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1943: Kutuzow (Кутузов)
  • 1953: Maksymek (Максимка)
  • 1953: Admirał Uszakow (Адмирал Ушаков)
  • 1953: Okręty szturmują bastiony (Корабли штурмуют бастионы)
  • 1954: Dygnitarz na tratwie (Верные друзья) jako kierownik klubu, konferansjer
  • 1954: Płomienne serca (Школа мужества)
  • 1955: Upadek emiratu (Крушение эмирата)
  • 1956: Pewnego dnia (В один прекрасный день)
  • 1956: Trójgłowy smok (Илья Муромец)
  • 1956: Ziemia i ludzie (Земля и люди)
  • 1957: Prawda (Правда)
  • 1958: Dziewczyna z gitarą (Девушка с гитарой) jako Pienkin
  • 1958: Śladami bandy (Дело «Пёстрых»)
  • 1959: Iwan Browkin na celinie (Иван Бровкин на целине)
  • 1959: Majowe gwiazdy (Майские звёзды)
  • 1961: Serce nie wybacza (Сердце не прощает)
  • 1962: Cudak - człowiek (Чудак—человек)
  • 1963: Rzut karny (Штрафной удар)
  • 1964: Pierwszy dzień wolności (film produkcji polskiej)[3]
  • 1965: Operacja „Y”, czyli przypadki Szurika (Операция «Ы» и другие приключения Шурика) jako dyrektor budowy (część „Partner”)
  • 1965: Podróż z bagażem (Путешественник с багажом)
  • 1965: Niepokonany batalion (Непокорённый батальон)
  • 1967: Miał na imię Robert (Его звали Роберт)
  • 1967: Wesele w Malinówce (Свадьба в Малиновке)
  • 1968: Ogień, woda i miedziane trąby (Огонь, вода и… медные трубы) jako car
  • 1969: Niezdolny do służby liniowej (Годен к нестроевой)
  • 1969: Królewna z długim warkoczem (Варвара-краса, длинная коса)
  • 1971: Ordynans Szelmienko (Шельменко-денщик)
  • 1971: Dwanaście krzeseł (12 стульев) jako ojciec Fiodor
  • 1972: Nylon 100 (Нейлон 100%)
  • 1973: Nie ma dymu bez ognia (Нет дыма без огня)
  • 1973: Iwan Wasiljewicz zmienia zawód (Иван Васильевич меняет профессию)
  • 1974: Chłopiec z gitarą (Незнакомый наследник)
  • 1975: Baśń o Jasnym Sokole (Финист – Ясный Сокол)
  • 1975: To niemożliwe! (Не может быть!)
  • 1978: Nowe przygody kapitana Wrangla (Новые приключения капитана Врунгеля)
  • 1980: Marynarze nie zadają pytań! (У матросов нет вопросов!)
  • 1981: Ten szósty (Шестой)
  • 1982: Totolotek 82 (Спортлото-82) jako San Sanycz Muraszko
  • 1982: Żonaty kawaler (Женатый холостяк)
  • 1983: Bez osobistego ryzyka (Без особого риска)
  • 1983: Rozkazano wziąć żywcem (Приказано взять живым)

Źródło:[2]

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Nowacki (red.), Z filmem radzieckim na ty, Kraków 1972, s. 64.
  • Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 268-269.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]