Mikałaj Dubowik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikałaj Dubowik
Мікалай Дубовік
Pełne imię i nazwisko

Mikałaj Mikałajewicz Dubowik

Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1955
Słabada

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

Partia Zgody Ludowej

Następca

wybory nie odbyły się

Mikałaj Mikałajewicz Dubowik (biał. Мікалай Мікалаевіч Дубовік, ros. Николай Николаевич Дубовик, Nikołaj Nikołajewicz Dubowik) – białoruski polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1995 roku mieszkał w Mińsku, pracował jako kierownik Działu Służby Kontroli Administracji Prezydenta Republiki Białorusi, był członkiem Partii Zgody Ludowej. W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z uździeńskiego okręgu wyborczego nr 217[1]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[2]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Polityki Socjalnej i Pracy[3]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[4]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]