Mikałaj Szaucou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikałaj Szaucou
Мікалай Шаўцоў
Pełne imię i nazwisko

Mikałaj Michajławicz Szaucou

Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1963
Bagucicze

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2000
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

Partia Komunistów Białoruska, frakcja komunistów

Następca

wybory nie odbyły się

Przewodniczący Narowlańskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego
Okres

od 1994
do 1996

Odznaczenia
Medal „Za Zasługi w Pracy” (ZSRR)

Mikałaj Michajławicz Szaucou (biał. Мікалай Міхайлавіч Шаўцоў, ros. Николай Михайлович Шевцов, Nikołaj Michajłowicz Szewcow; ur. 22 sierpnia 1948 w Baguciczach) – białoruski polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 sierpnia 1948 roku we wsi Bagucicze, w rejonie jelskim obwodu poleskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W latach 1971–1975 pracował jako dyrektor domu kultury, starszy inspektor w dziale kadr. W latach 1975–1991 był instruktorem, kierownikiem wydziału w Jelskim Komitecie Rejonowym Komunistycznej Partii Białorusi (KPB), kierownikiem wydziału w Homelskim Komitecie Obwodowym KPB, I sekretarzem Narowlańskiego Komitetu Rejonowego KPB. W 1979 roku ukończył Leningradzki Państwowy Instytut Kultury, w 1987 roku – Mińską Wyższą Szkołę Partyjną. W latach 1991–1994 pełnił funkcję dyrektora fabryki cukierniczej w Narowli. W latach 1994–1996 pracował jako przewodniczący Narowlańskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. W 1995 roku ukończył Miński Instytut Zarządzania Kompleksem Rolniczo-Przemysłowym[1]. Był członkiem Partii Komunistów Białoruskiej[2].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Jelskiego-Narowlańskiego Okręgu Wyborczego Nr 93[2]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Edukacji, Nauki i Kultury[4]. Był przewodniczącym Podkomisji ds. Kultury. Należał do frakcji komunistów. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Kirgizji[5]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[6]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji ds. Edukacji, Kultury, Nauki i Postępu Naukowo-Technicznego[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

Od 1997 roku był kierownikiem działu kadr i ewidencji Głównego Urzędu Polityki Kadrowej w Administracji Prezydenta Republiki Białorusi[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mikałaj Szaucou jest żonaty[1]. W 1995 roku mieszkał w mieście Narowla w obwodzie homelskim[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Kto…, s. 256
  2. a b c Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
  3. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №33-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-16)]. (ros.).
  5. С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ros.).
  6. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.