Mirosław Tryczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Tryczyk
Mirosław Andrzej Tryczyk
Ilustracja
M. Tryczyk (2019)
Data i miejsce urodzenia

1977
Wrocław

Zawód, zajęcie

filozof, pisarz, reporter

Tytuł naukowy

doktor

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Magdalena Rabizo-Birek i Mirosław Tryczyk. VIII. Festiwal Góry Literatury, Nowa Ruda, 2022

Mirosław Tryczyk (ur. 1977 we Wrocławiu) – polski filozof, pisarz, reporter, badacz Zagłady.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie doktoryzował się w 2007[1]. Po studiach pracował jako nauczyciel filozofii w Liceum Ogólnokształcącym nr XIV im. Polonii Belgijskiej we Wrocławiu, współpracował też z Wyższą Szkołą Bankową we Wrocławiu, Wyższą Szkołą Zarządzania „Edukacja”, Dolnośląską Szkołą Wyższą we Wrocławiu. W latach 2015–2017 był pracownikiem naukowym Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie.

Jest autorem książek poświęconych historii Rosji oraz historii Zagłady Żydów.

W 2015 roku wydał książkę Miasta śmierci. Sąsiedzkie pogromy Żydów (2015). Spotkała się ona z krytyką niektórych historyków[2][3], lecz także z pozytywnymi ocenami[4][5][6][7] m.in. Efraima Zuroffa z centrum im. Szymona Wiesenthala w Jerozolimie[8] i prof. Johna T. Pawlikowskiego z Muzeum Holocaustu w Waszyngtonie[9]. Została przetłumaczona na język angielski przez prof. Franka Szmulowicza i ukazała się drukiem w amerykańskim wydawnictwie naukowym Rowman & Littlefield, pod tytułem The Towns of Death. Pogroms Against Jews by Their Neighbors[10].

W roku 2019 Muzeum Historii Żydów Polskich Polin wyróżniło go nominacją przyznawaną osobom, organizacjom lub instytucjom działającym na rzecz ochrony pamięci o historii polskich Żydów[11].

Jego książka Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć (2020) opowiadająca o pogromach Żydów w 1941 roku i ich skutkach dla współczesnej Polski, znalazła się w dziesiątce książek nominowanych do nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego, za najlepszy reportaż literacki (2021)[12], znalazła się też w finale Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus (2021)[13] oraz w finale VIII edycji Nagród Newsweeka im. Teresy Torańskiej (2021)[14][15], wyróżniono ją również tytułem „Najlepszy polski reportaż 2020 r.”, przez portal CzytamyReportaże.pl[16].

Był konsultantem historycznym filmu Wesele (film 2021) w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego[17].

Mirosław Tryczyk ma jedną córkę.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Książki:

Teksty naukowe, popularnonaukowe:

  • Twarde sumienie. Leczenie pamięci, kwartalnik historyczny Karta, nr 85/2015.
  • Żydówki ze Szczuczyna, kwartalnik historyczny Karta, nr 89/2016.
  • Biłgoraj. Sztetl z polską władzą, kwartalnik historyczny Karta, nr 90/2017.
  • Reply to Krzysztof Persak, Studia Litteraria et Historica, 5/2016.

Wywiady z Mirosławem Tryczykiem:

  • Mirosław Tryczyk: mówię przepraszam, ale nie za siebie – za dziadka, Emilia Padoł, Onet Kultura, 7.12.2021, za ten wywiad autorka została nominowana do Nagrody Grand Press 2021[18][19].
  • Nie słuchaj ojca swego. Rozmowa z autorem książki „Miasta śmierci. Sąsiedzkie pogromy Żydów”, Marcin Kącki, Gazeta Wyborcza – Duży Format, 12.11.2015[20].
  • Splintered histories: confronting the legacy of wartime pogroms in rural Poland, Agnieszka Wądołowska, Notes from Poland, 1.06.2020[21].

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

  • Laureat głównej nagrody w VI Konkursie o  Nagrodę  Procter&Gamble  Polska spółka z o.o. dla Najlepszych Absolwentów Polskich Uczelni Wyższych, 2002.
  • Laureat nagród za pracę nauczycielską i innowacje pedagogiczne otrzymanych m.in. od Wojewody Dolnośląskiego, Dolnośląskiego Kuratora Oświaty, Prezydenta Miasta Wrocławia, w latach 2002–2012.
  • Wyróżnienie otrzymane od Muzeum Historii Żydów Polskich, Polin, przyznawane osobom, organizacjom lub instytucjom aktywnie działającym na rzecz ochrony pamięci o historii polskich Żydów, 2019.
  • Nominacja do tytułu „Książka roku 2020”, przez portal LubimyCzytać.pl, za książkę „Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć”, 2021.
  • Wyróżnienie tytułem „Najlepszy polski reportaż 2020 r.”, przez portal WWW CzytamyReportaże.pl, za książkę „Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć”, 2021.
  • Nominacja do dziesiątki książek nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego, za najlepszy reportaż literacki, za książkę „Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć”, 2021.
  • Finalista Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, za książkę „Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć”, 2021.
  • Finalista nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej, za najlepszy reportaż literacki, za książkę „Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć”, 2021.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 20091102 DU 3 2009 [online], gazetaprawna.pl [dostęp 2024-04-24].
  2. ↑ Marcin Urynowicz: Pseudonaukowo o pogromach. pamiec.pl, 2015. [dostęp 2022-03-13].
  3. ↑ Krzysztof Persak. Wydmuszka. Lektura krytyczna „Miast śmierci” Mirosława Tryczyka. „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”. 12, s. 357–374, 2016. Warszawa: Centrum Badań nad Zagładą Żydów IFiS PAN. ISSN 1895-247X. 
  4. ↑ Katarzyna Kuczyńska-Koschany: Ściegi i fastrygi, [w:] „Narracje o Zagładzie” 2017, nr 3, s. 408–415.
  5. ↑ Michał Bilewicz: (Nie)pamięć Zbrodni, kontynuacja dyskusji podjętej w „Karcie” 85, Kwartalnik Historyczny Karta, 86/2016, s. 138–140.
  6. ↑ Marcin Kula: Elementy obrazu może błędne, ale całość najpewniej prawdziwa. Jedwabne, Radziłów, Wąsosz… [Mirosław Tryczyk, Miasta śmierci], „Zagłada Żydów, Studia i materiały” nr 17 (2021), s. 566–580.
  7. ↑ Piotr Forecki: Książki pod specjalnym nadzorem [Mirosław Tryczyk, Miasta śmierci i Drzazga; Paweł Piotr Reszka], „Zagłada Żydów, Studia i materiały” nr 17 (2021), s. 548–565.
  8. ↑ Efraim Zuroff, Dyrektor Centrum Szymona Wiesenthala w Jerozolimie, Polish participation in the murder of Jews during the Holocaust, Raport Jerozolimski, The Jerusalem Post, 30.06.2022.
  9. ↑ John T. Pawlikowski, The Towns of Death: Pogroms Against Their Neighbors, Holocaust and Genocide Studies, United States Holocaust Memorial Museum, Volume 36, Issue 2, Fall 2022, Pages 278–279.
  10. ↑ The Towns of Death. Pogroms Against Jews by Their Neighbors. rowman.com. [dostęp 2022-04-07].
  11. ↑ Nominowani do Nagrody POLIN 2019: Mirosław Tryczyk [online], polin.pl [dostęp 2022-01-13].
  12. ↑ 10 książek nominowanych do Nagrody im. Kapuścińskiego za najlepszy reportaż 2020 r. [online], instytutksiazki.pl, 19 maja 2021 [dostęp 2022-01-13] (pol.).
  13. ↑ Finałowa siódemka Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus [online], www.wroclaw.pl [dostęp 2022-01-13] (pol.).
  14. ↑ „Drzazga. Kłamstwa silniejsze niż śmierć [online], www.wydawnictwoznak.pl [dostęp 2022-01-13].
  15. ↑ „Wyborcza” i Wydawnictwo Znak z największą liczbą nominacji do Nagrody Torańskiej, Press, 02.04.2021 [data dostępu 2022-04-03]..
  16. ↑ Najlepsze polskie reportaże 2020 roku wg Czytamy reportaże [online], Woblink, 12 stycznia 2021 [dostęp 2022-01-13] (pol.).
  17. ↑ Mirosław Tryczyk [online], FilmPolski [dostęp 2023-05-06] (pol.).
  18. ↑ Mirosław Tryczyk: mówię przepraszam, ale nie za siebie – za dziadka, Emilia Padoł, Onet Kultura, 7.12.2021.
  19. ↑ Dziennikarka Onetu w finale Grand Press. Emilia Padoł nominowana w kategorii Wywiad 2020, Onet Kultura, 3.12.2021.
  20. ↑ Nie słuchaj ojca swego. Rozmowa z autorem książki Miasta śmierci. Sąsiedzkie pogromy Żydów, Marcin Kącki, „Gazeta Wyborcza” – Duży Format,
  21. ↑ Splintered histories: confronting the legacy of wartime pogroms in rural Poland, Agnieszka Wądołowska, Notes from Poland, 1.06.2020.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mirosław_Tryczyk&oldid=73594304”