Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Zielu20 (dyskusja | edycje) o 16:08, 21 lut 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody
International Union for Conservation of Nature
Siedziba

Gland (Szwajcaria)

Dyrektor generalny

Inger Andersen

Prezydent

Zhang Xinsheng

Utworzenie

październik 1948
Fontainebleau (Francja)

Strona internetowa
Siedziba IUCN w Gland (Szwajcaria).

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody[1] (ang. International Union for Conservation of Nature, IUCN) – międzynarodowa organizacja zajmująca się ochroną przyrody założona w 1948 roku jako pierwsza światowa organizacja skupiona na problemach środowiska naturalnego. Jej siedziba mieści się w Gland w Szwajcarii.

Organizacja skupia 83 państwa, ponad 1000 agencji rządowych i organizacji pozarządowych oraz ponad 16 tysięcy ekspertów i naukowców ze 160 krajów. Wspiera badania naukowe, zarządza projektami na całym świecie i gromadzi rządy, pozarządowe organizacje, agencje ONZ, przedsiębiorstwa i lokalne społeczności w celu rozwijania i wprowadzania w życie optymalnej polityki, praw i działań.

Misją IUCN jest wpływanie, zachęcanie i pomaganie społeczeństwom całego świata w dziele ochrony integralności i różnorodności przyrody oraz osiągnięcie sprawiedliwego i ekologicznie zrównoważonego korzystania z zasobów naturalnych[2].

Historia

Organizacja została założona w 1948 roku pod nazwą International Union for the Protection of Nature (IUPN) na Międzynarodowym Kongresie Ochrony Przyrody w Fontainebleau. W 1956 roku zmieniła nazwę na International Union for Conservation of Nature and Natural Resources, a od 1990. weszła w użycie także nazwa The World Conservation Union, która nie jest już używana[2]. Wśród pomysłodawców utworzenia Unii byli Polacy, przede wszystkim prof. Władysław Szafer. Polski Rząd, jako jedyny spośród byłego bloku wschodniego, był wśród członków założycieli Unii (obok kilku organizacji społecznych). Obecnie Polska jest wśród nielicznych krajów świata i Europy, z których formalnie żadna instytucja rządowa nie należy do Unii. Obecnie do IUCN należy 9 podmiotów z Polski – wszystkie jako organizacje pozarządowe.

Czerwona księga

Jednym z zadań IUCN jest publikacja międzynarodowej czerwonej księgi zawierającej listę gatunków roślin i zwierząt zagrożonych wyginięciem. Zajmuje się tym Komisja Gatunków Zagrożonych IUCN (IUCN Species Survival Commission – SCC).

Obszary chronione

Światowa Komisja IUCN ds. Obszarów Chronionych (IUCN World Commission on Protected Areas – WCPA) definiuje następujące kategorie obszarów chronionych:

  • Ia – Ścisły rezerwat przyrody (Strict Nature Reserve)
  • Ib – Obszar naturalny (Wilderness Area)
  • II – Park narodowy (National Park)
  • III – Pomnik przyrody (Natural Monument)
  • IV – Obszar ochrony siedliskowej/gatunkowej (Habitat/Species Management Area)
  • V – Obszar chronionego krajobrazu/morza (Protected Landscape/Seascape)
  • VI – Obszar chroniony o użytkowanych zasobach (Managed Resource Protected Area)

Przypisy

  1. Polski Komitet Krajowy Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. [dostęp 2017-09-27].
  2. a b (ang. • fr. • hiszp.) IUCN: About.

Linki zewnętrzne